Japońskie wesela

Coś starego, coś nowego, coś pożyczonego… Dzisiejsze japońskie pary lubią splatać swoje ulubione rytuały ze starożytnej Japonii i współczesnej kultury zachodniej, aby stworzyć niezapomniany dzień ślubu.

Tradycyjna japońska ceremonia ślubna Shinto jest bardzo formalna i zazwyczaj bardzo prywatna, z udziałem tylko bliskiej rodziny i kilku gości. Jednak ceremonia traci na popularności, ponieważ prawie dwie trzecie par wybiera teraz podróż w dół nawy w stylu zachodnim.

Ceremonia Shinto odbywa się w sanktuarium i symbolizuje nie tylko zjednoczenie dwojga ludzi, ale zjednoczenie dwóch rodzin. W ramach przysięgi ślubnej panna młoda i pan młody wymieniają kubki sake (wino ryżowe) podczas ceremonii san-san-kudo , czyli „trzy razy-trzy”. Ceremonia w stylu zachodnim może odbywać się w kościele lub w jednej z wielu sal weselnych lub hoteli, które specjalnie w tym celu ustanowiły kaplice. Pastor może przewodniczyć, ale ponieważ mniej niż 1 procent populacji to chrześcijanie, jest mało prawdopodobne, aby para podzieliła jego przynależność.

„Większość ludzi bierze śluby w zachodnim stylu, mimo że nie są chrześcijanami. To tylko moda; to nie ma nic wspólnego z religią” – mówi Keiko Okano, publicystka z Nowego Jorku, która była na wielu ślubach w Japonii. „Po prostu myślą, że jest bardziej romantyczny i pociągający”.

Po ceremoniach w stylu shinto i zachodnim następuje wyszukane przyjęcie, podczas którego panna młoda pojawia się w kilku ubraniach na zmianę, tradycja sięgająca XIV wieku, która oznacza, że ​​panna młoda jest gotowa do powrotu do codziennego życia. Panna młoda, która wyszła za mąż w długim białym kimonie, na przyjęciu szintoistycznym może przybyć w kolorowym, haftowanym kimonie, przebrać się w białą suknię ślubną w stylu western, a następnie w suknię wieczorową lub sukienkę wieczorową. Jeśli miała wesele w zachodnim stylu, kolejność może zostać odwrócona: przybędzie w sukni ślubnej, potem przebierze się w kimono, a potem w jedną lub więcej sukienek wieczorowych, mówi Soichiro Taguchi, zastępca wiceprezesa Nikko Hotels International.

„Najważniejszym punktem przyjęcia jest zobaczenie, w co ubiera się panna młoda” – mówi Taguchi.

Na przyjęciu para zostaje przedstawiona, a przyjaciele i współpracownicy wygłaszają przemówienia na cześć młodej pary. Państwo młodzi kroją tort i zapalają centralną wystawę świec oraz świece przy stołach gości.

Wydawany jest bankiet, a goście jedzą i piją - ale nie spodziewaj się zjeżdżalni elektrycznej! „Jedną z rzeczy, których nie robią na japońskich weselach, jest taniec” – mówi Okano. Jednak goście często śpiewają lub grają na instrumencie dla nowożeńców.

Japońskie pary nie rejestrują się w pobliskim domu towarowym - od gości weselnych oczekuje się zimnej, twardej gotówki. Kwota różni się w zależności od relacji gościa z panną młodą. Pieniądze są zazwyczaj pakowane w małe, pięknie zdobione papierowe paczki i często pomagają pokryć koszty przyjęcia. Na zakończenie przyjęcia nowożeńcy wręczają każdemu gościowi upominek w postaci naczynia ceramicznego lub butelki wina.

Ponieważ przyjęcia weselne w Japonii mogą być bardzo drogie, coraz więcej japońskich par decyduje się na ślub za granicą.

„Jeśli bierzesz ślub w Japonii, oczekuje się od ciebie wielkiego przyjęcia weselnego i zaproszenia współpracowników biznesowych, szefów, przyjaciół i krewnych” – mówi Taguchi. „Jeśli bierzesz ślub na Hawajach, możesz zaprosić mniej gości, a dodatkowo możesz spędzić tam swój miesiąc miodowy – oszczędza to dużo pieniędzy”.

Jeszcze w 1970 roku ponad 40 procent japońskich małżeństw zostało zaaranżowanych, mających na celu połączenie dwóch rodzin. Obecnie mniej niż 10 procent małżeństw jest aranżowanych, a te, które są bardziej prawdopodobne, wynikają z usługi komputerowego kojarzenia niż tradycyjnego „pośrednika”. Małżeństwo w Japonii bardzo się zmieniło w ciągu ostatnich kilku dekad, a zmiany wciąż trwają, ponieważ ludzie pobierają się później, kobiety zastanawiają się nad zachowaniem swoich nazwisk, a pozostanie samotnym staje się coraz bardziej akceptowalną opcją.

Powiązane artykuły