Greengard, Paul (1925-) otrzymał Nagrodę Nobla 2000 w dziedzinie fizjologii lub medycyny za odkrycie, w jaki sposób dopamina i szereg innych przekaźników w mózgu wywierają wpływ na układ nerwowy.
Greengard urodził się w Nowym Jorku 11 grudnia 1925. W 1948 ukończył Hamilton College w Clinton w stanie Nowy Jork. Uzyskał doktorat i doktorat. uzyskał stopnie naukowe na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa w Baltimore w 1953 roku. Greengard wykładał w Albert Einstein College of Medicine w Nowym Jorku oraz na Uniwersytecie Yale w New Haven w stanie Connecticut. Od 1983 roku pełnił funkcję profesora i kierownika Laboratorium Neuronauki Molekularnej i Komórkowej na Uniwersytecie Rockefellera w Nowym Jorku. Greengard poślubił rzeźbiarkę Ursulę von Rydingsvard i mieszka w Nowym Jorku.
Przez wiele lat swoich badań Greengard badał działanie dopaminy, jednej z grupy substancji chemicznych zwanych neuroprzekaźnikami, które przenoszą informacje z jednego neuronu (komórki nerwowej) do drugiego. W latach sześćdziesiątych wiedziano o istnieniu dopaminy, ale naukowcy nie wiedzieli, jak to działa.
Greengard odkrył, że dopamina wywołuje serię reakcji w neuronach (komórkach nerwowych), które mają na swojej powierzchni struktury zwane receptorami dopaminy. Kiedy jeden neuron uwalnia neuroprzekaźnik ze swojego zakończenia, drugi neuron otrzymuje tę substancję chemiczną i odpowiada wytwarzając sygnał elektryczny. Ta forma komunikacji między dwiema komórkami nerwowymi jest znana jako transdukcja sygnału.
Naukowcy uważają, że zakłócenie sygnalizacji przez neuroprzekaźnik dopaminę jest związane z kilkoma zaburzeniami neurologicznymi i psychiatrycznymi, takimi jak choroba Parkinsona, schizofrenia i zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Odkrycia Greengarda pomogły naukowcom opracować leki do leczenia tych zaburzeń.
Greengard podzielił Nagrodę Nobla z naukowcami Arvidem Carlssonem ze Szwecji i urodzonym w Austrii Amerykaninem Ericiem Richardem Kandelem za ich odkrycia dotyczące chemicznego funkcjonowania mózgu.
