Spędziwszy całe życie w San Francisco , mogę zaświadczyć, że nazwisko Ruth Asawy zawsze było w powietrzu — kariera słynnej rzeźbiarki rozkwitła w mieście, ma stałą kolekcję na Uniwersytecie Stanowym w San Francisco, a nazwę Szkoły Sztuk Pięknych zmieniono. by uhonorować ją w 2010 roku. Ale chociaż mieszkańcy San Francisco i entuzjaści sztuki mogą ją znać, inni mogą nie znać twórczości tej kultowej japońskiej amerykańskiej artystki, więc rozpoczynamy Miesiąc Dziedzictwa Azji i Pacyfiku od celebracji jej życia i praca.
Urodzona w Norwalk w Kalifornii w 1926 r. Asawa dorastała w rodzinie rolników, ale została zmuszona do opuszczenia domu i internowana na początku II wojny światowej, kiedy 120 000 Amerykanów pochodzenia japońskiego na Zachodnim Wybrzeżu zostało wysłanych do obozów internowania rządu USA. Pomimo tragicznych okoliczności, artystyczna ciekawość i talent Asawy rozkwitły podczas jej zatrzymania. W czasie pobytu w obozach Santa Anita w Kalifornii i Rohwer w Arkansas nauczyła się różnych modalności i technik artystycznych od współwięźniów. Według jej nekrologu z 2013 roku w The New York Times , podczas jej pięciu miesięcy na torze wyścigowym w Santa Anita Park trzech animatorów z Walt Disney Studios udzieliło jej lekcji rysunku.
Po 16 miesiącach internowania Asawa została zwolniona i poczuła się zmuszona do kontynuowania artystycznej pasji, którą pielęgnowała w obozach. Zapisała się do Milwaukee State Teachers College w 1943 roku, ale znosiła tam uprzedzenia i nie pozwolono jej uczyć swoich uczniów ze względu na jej japońskie dziedzictwo. W 1946 roku przeniosła się do Black Mountain College w Północnej Karolinie i właśnie tam, pod okiem nauczycieli takich jak Josef Albers, Buckminster Fuller i Max Dehn, Asawa dopracowała swój osobisty styl, odkrywając misterną sztukę rzeźb z drutu.
„I był zainteresowany w gospodarce linii, zamykając przestrzeń trójwymiarową .... zdałem sobie sprawę, że mogę zrobić formy drutu interlock, rozwinąć, a kontrakt z pojedynczej nici, ponieważ linia może iść gdziekolwiek,” Asawa powiedział według do Galerii Davida Zwirnera , która reprezentuje jej majątek.
Pod koniec lat 40. Asawa wylądowała w San Francisco ze swoim mężem Albertem Lanierem. Para wychowała razem sześcioro dzieci, podczas gdy Asawa zbudowała niezrównaną karierę w Bay Area. Stosując meksykańskie metody tkania drutu, Asawa stworzyła rzeźby, które, jak powiedziała, były inspirowane „roślinami, spiralną skorupą ślimaka, widzeniem światła przez skrzydła owada, obserwowaniem pająków naprawiających swoje sieci wczesnym rankiem i obserwowaniem słońca przez zawieszone krople wody z czubków igieł sosnowych podczas podlewania ogrodu."
Podczas swojego artystycznego renesansu Asawa zrealizowała liczne zamówienia publiczne, które pozostają podstawą życia Bay Area, w tym słynne fontanny na Placu Ghirardelli. Asawa, długoletni orędownik edukacji artystycznej, niestrudzenie pracował nad rozszerzeniem dostępu do programów w szkołach, aw 1968 roku założył Alvarado Arts Workshop , organizację, która „ułatwia bezpośrednie uczestnictwo w sztukach wizualnych i performatywnych – nauczanych przez praktykujących artystów”. na swojej stronie internetowej. Asawa był również odpowiedzialny za pomoc w założeniu pierwszego publicznego liceum artystycznego w mieście w 1982 roku, które w 2010 roku zostało przemianowane na Ruth Asawa San Francisco School of the Arts.
Asawa zmarła w 2013 roku w wieku 87 lat, ale jej wyjątkowa praca i potężne dziedzictwo żyją w Bay Area i poza nim. W San Francisco Museum of Modern Art, de Young Museum i Whitney Museum of American Art w Nowym Jorku znajdują się stałe kolekcje jej prac, a kilka jej prac publicznych pozostaje w jej długoletnim domu.
„Ważne jest, aby nauczyć się wykorzystywać swoje małe fragmenty czasu, swoje pięć minut, twoje dziesięć minut”, powiedział kiedyś Asawa ankieterowi . „To wszystko zaczyna się liczyć… Nie czekaj, aż twoje dzieci dorosną, aż twój mąż przejdzie na emeryturę… Naucz się, jak spożytkować urywki czasu, kiedy są ci dane”.
Teraz to jest interesujące
Od 1982 roku miasto San Francisco uhonorowało artystę Dniem Ruth Asawy , obchodzonym co roku 12 lutego.
Pierwotnie opublikowany: 1 maja 2019 r.
