10 najlepszych ras psów myśliwskich

Psy są nie tylko najlepszym przyjacielem człowieka, ale także są doskonałymi partnerami do polowań . Psy pomagają ludziom w polowaniu od czasów starożytnych, kiedy Egipcjanie używali chartów do tropienia gazeli [źródło: Encyclopedia Britannica ]. Od tego czasu dziesiątki psów — od jamnika o wyjątkowym kształcie po wdzięcznego vizsla — zostały wyhodowane, aby wywęszyć i wytropić zdobycz tak umiejętnie, że powrót do domu z pustymi rękami wydaje się niemożliwy.

Atrakcyjność psa myśliwskiego zależy w dużej mierze od wielkości psa, tego, jak dobrze został wyszkolony, docelowej zdobyczy, rodzaju terenu, na którym będziesz polować i tego, czy chcesz, aby twój najlepszy pączek tylko wskazywał cel, czy go przynosił wrócić do Ciebie. 10 psów myśliwskich przedstawionych w tym artykule konsekwentnie wyróżnia się na tle innych.

1. Jamnik
2. Foksterier
3. Hiszpański pies dowodny
4. Angielski Beagle
5. Springer spaniel angielski
6. Bretania
7. Coonhound
8. Seter angielski
9. Wyżeł niemiecki krótkowłosy
10. Labrador Retriever

Jamnik to rzadka rasa, która ze względu na niewielkie rozmiary nadaje się zarówno do polowań, jak i do życia w mieście. Te długie, niskie psy mają od 13 do 23 centymetrów wzrostu i ważą od około 16 do 30 funtów (7 do 14 kilogramów) i wykorzystują swoje potężne nogi do wytropienia różnych mniejszych zwierząt. Rasa ta wywodzi się z XVII-wiecznej Europy, gdzie jamniki były używane do polowania na drobną zwierzynę, taką jak borsuk – dachs to niemieckie słowo oznaczające borsuka – lisa i królika [źródła : Iams , Dog Breed Info Center].

Istnieją trzy odmiany jamników: gładkie, szorstkowłose i długowłose. Oprócz wielkości i siły, te kły często wykazują pewne cenne cechy terierów (w szczególności odwagę i wytrwałość). Podczas gdy wielu właścicieli kupuje obecnie jamniki jako psy do towarzystwa, wielkość rasy i nieustraszony charakter sprawiają, że są one również atutem w tej dziedzinie [źródła: AKC , Iams , Dog Breed Info Center].

Wyjaśnienie rozmiarów

American Kennel Club ma pięć kategorii wielkości ras psów: zabawka (2 do 9 funtów / 0,9 do 4 kg); mały (7 do 35 funtów/3,1 do 15,8 kg); średni (35 do 65 funtów / 15,8 do 29,3 kg); duże (od 55 do 85 funtów/24,8 do 38,3 kg); i olbrzyma (od 75 do 120+ funtów/33,8 do 54+ kilogramów) [źródło: Pet Place ].

Te żywe, ale małe psy – od 30 do 38 centymetrów i od 7 do 9 kilogramów – są trudniejsze do znalezienia niż wiele popularnych ras myśliwskich, ale ich krótkie, mocne ramy pasują je do polowania na lisy [źródło: Iams ]. Umięśniony pies z grubą szyją i mocnym grzbietem, foksterier pochodzi z XVII-wiecznej Anglii i został wyhodowany, aby wypędzać lisy z ich nor i innych kryjówek. Ich małe ciała pozwalają im dostać się do ciasnych przestrzeni, a długie nogi pozwalają im dotrzymać kroku lisom.

W 1984 roku American Kennel Club wyróżnił dwie rasy foksterierów: gładką i szorstkowłosą. Najbardziej zauważalną różnicą między dwoma chlebami jest płaszcz. Foksterier szorstkowłosy został nazwany ze względu na żylastą sierść gęstych i skręconych włosów [źródło: Dog Breed Info Center ].

Niektórzy badacze uważają, że ten pies jest genetyczną bazą wielu ras myśliwskich, w tym spanieli i portugalskiego psa wodnego. Bardzo inteligentny, zwinny i łatwy do wyszkolenia hiszpański pies dowodny jest średniej wielkości psem, który jest dobrze wyposażony do spłukiwania i aportowania ptactwa wodnego i zwierzyny łownej. Jednak jego gęsta wełna sprawia, że ​​rasa lepiej nadaje się do uprawiania sportów wodnych niż polowania w zaroślach, gdzie jest znacznie bardziej prawdopodobne, że się zaplącze [źródło: Dog Breed Info Center ].

Hiszpańskie psy wodne były od wieków wykorzystywane jako pasterze owiec i kóz w hiszpańskim regionie Andaluzji. Jedną z wielu teorii dotyczących pochodzenia rasy jest to, że tureccy kupcy przywieźli psa do południowej Hiszpanii, aby hodować bydło, gdy przemieszczali się po Morzu Śródziemnym. Hiszpańskie psy wodne są również wykorzystywane do misji poszukiwawczo-ratowniczych , a także do wykrywania bomb i narkotyków . W ostatnich latach stały się popularnymi psami wystawowymi [źródło: Spanish Water Dog Club ].

Terminologia dotycząca polowań na ptaki 101

Jeśli jesteś nowy w polowaniu na ptaki, przed wybraniem psiego towarzysza powinieneś zrozumieć kilka różnic. Psy wskazujące zamarzają, aby wskazać obecność ptaków w okolicy. Płoszące psy biegną w kierunku stada ptaków, aby wzbić je w powietrze do strzelania; gdy ptak zostanie zastrzelony, aportujące psy podnoszą zwierzę i zanoszą je do przewodnika [źródło: Outdoor Site Library ].

Te małe i średnie, mocne psy gończe są naturalnymi tropicielami znanymi z tego, że podczas polowania wydają wyraźne, przeraźliwe wycie. Uważa się, że angielskie beagle powstały jako skrzyżowanie błotniaków z innymi rodzajami psów gończych, hodowanych w celu śledzenia (samodzielnie, w parach lub w paczkach) małych zwierząt, takich jak króliki, przepiórki i bażanty [źródło: Iams ].

Naturalne instynkty łowieckie Beagle i nieograniczona energia sprawiają, że świetnie sprawdzają się na szlaku, ale także stanowią potencjalny postrach dla innych zwierząt domowych. Biorąc pod uwagę skłonność rasy do śledzenia – podążając za nosem – i często upartą naturę, beagle wymagają solidnego treningu [źródło: Dog Breed Info Center ].

Spaniele mogą oczywiście nie przychodzić na myśl, gdy mówimy o psach myśliwskich, ale angielski springer spaniel prezentuje wszystkie pożądane cechy najlepszej rasy myśliwskiej. Uważane za psy myśliwskie lub ptasie, te średniej wielkości psy zawdzięczają swoją nazwę talentowi do spłukiwania lub wyskakiwania ptaków z ukrycia, aby ich panowie mogli strzelać.

Chociaż są mniejsze niż typowe psy myśliwskie - od 18 do 23 kilogramów i około 51 centymetrów wzrostu - spaniele, których brakuje w rozmiarze, nadrabiają w odwadze. Ich mocne nogi i wysoki poziom energii sprawiają, że są idealne na długie dni polowania, a ich sierść, gęsty, krótki podszerstek pokryty długim włosem okrywowym, może skutecznie wytrzymać różne warunki pogodowe i klimatyczne.

Chociaż były hodowane głównie do spłukiwania, delikatny chwyt pyszczkowy springer spaniela dobrze nadaje się również do aportowania bez zadawania obrażeń. Te cechy, w połączeniu z życzliwym nastawieniem i zdolnością do trenowania, sprawiają, że ten wszechstronny pies myśliwski jest preferowanym towarzyszem wielu entuzjastów spędzania czasu na świeżym powietrzu.

The Brittany is a long-legged, medium-sized -- 17 to 20 inches (43 to 51 centimeters) and 30 to 40 pounds (14 to 18 kilograms) -- dog known for its smarts, stamina and willingness to be trained to hunt. Named for the French province in which it is believed to have originated, this popular bird hunting breed has been used for both pointing and retrieving quail, woodcock, pheasant and grouse since 1894 [source: Iams].

These canines are prized for a hearty ability to adapt to conditions on a variety of terrain, such as woods, plains and hills. Curious dogs, they have a tendency to roam but remain popular due to their size, ability and general good nature [source: Iams].

Walk Hard, Walk Smart

Wiele ras myśliwskich jest z natury bardzo aktywnych i dlatego należy je codziennie energicznie chodzić. Jednak nie tylko długość i czas tych spacerów są ważne. Przewodnik musi ustalić swoją rolę przywódcy stada, co sprawi, że pies będzie bardziej uważny i mniej skłonny do wędrowania [źródło: Dog Breed Info Center ].

Nos do ziemi i tropiący swoją ofiarę, coonhound to kolejny pies , który ułatwia pracę myśliwego. Rasa ta opiera się na zapachu, a nie na wzroku, aby zlokalizować zdobycz, psy gończe zazwyczaj uganiają się za małymi ssakami, takimi jak szopy pracze (od których wzięły swoją nazwę) lub oposy, goniąc zwierzęta po drzewach i szczekając, dopóki nie pojawi się ich właściciel. Około 2 stopy wysokości (0,6 metra) w kłębie i obdarzone mnóstwem odwagi, są również pomocne w polowaniu na grubą zwierzynę, taką jak jelenie.

Coonhoundy prawdopodobnie powstały z hodowli dwóch doskonałych tropicieli (ogarów i foxhoundów) razem, łącząc wyostrzony węch ze zwiększoną szybkością i wytrzymałością. Gęsta sierść psa pozwala również coonhoundowi tolerować szereg warunków pogodowych, równie dobrze przystosowując się do upału i zimna. Ich odwaga i lojalność zostały uwiecznione w ukochanej książce dla dzieci „Gdzie rośnie czerwona paproć”, a reputacja ogara jako wojownika polowania jest tak ceniona, że ​​regulamin sędziowski American Kennel Club zaleca, by „nie uwzględniać blizn po honorowych ranach”. wady” w ocenie rasy na wystawę [źródło: AKC ].

Setery angielskie, pierwotnie szkolone jako elitarne psy ptasie w Wielkiej Brytanii, łączą w sobie najlepsze cechy spanieli i wyżłów. Po cichym tropieniu zdobyczy za pomocą doskonałego węchu, setery kucają i czekają na podejście myśliwego, zamiast wypłoszyć ptaki z ukrycia.

Jak wszystkie dobre psy myśliwskie, setery angielskie można łatwo wyszkolić i mieć dużo energii. Ich dobrze umięśnione nogi niosą je szybko i bez wysiłku po terenie i nie męczą się łatwo. Polowanie to doskonały sposób na rozweselenie ich entuzjazmu i inteligencji; bez tego psy potrzebują innego porównywalnego ujścia, takiego jak częste spacery lub zabawa spędzana na dużym, ogrodzonym podwórku.

Średniej wielkości setery angielskie, a także blisko spokrewnione odmiany Gordon i Irish, są zawsze dobrze reprezentowane na wielu polowych próbach polowania.

Znane ze swojej wszechstronności w terenie wyżły niemieckie krótkowłose sprawdzają się równie dobrze na lądzie, jak iw wodzie. Chociaż są najbardziej znane jako psy-ptaki, są wykwalifikowanymi tropicielami ssaków lądowych, takich jak szopy, oposy i jelenie. Bardzo inteligentne wskaźniki są również posłuszne i łatwe do wyszkolenia.

Przy wzroście od 55 do 70 funtów (25 do 32 kilogramów) i 23 do 25 cali (58 do 64 centymetrów) w kłębie, atletyczny charakter wskaźnika jest widoczny, ponieważ porusza się daleko przed myśliwym, aby zlokalizować zdobycz. Uważa się, że ma najlepszą zdolność węszenia ze wszystkich psów ptaków, wyżeł niemiecki krótkowłosy to kolejna rasa, która nie rumieni się, ale zamraża i wskazuje – stąd jego nazwa – na tropioną zdobycz.

Nie powinno dziwić, że prawdopodobne pochodzenie psa pochodzi z krzyżowania niektórych z najlepszych psów myśliwskich, w tym wyżła hiszpańskiego, niemieckich psów gończych i innych psów goniących.

Podobnie jak wskaźnik, trafnie nazwany labrador retriever jest wszechstronnym towarzyszem polowań. Być może labradory są najlepiej znane jako psy wodne ze względu na ich odporną na wilgoć sierść i przypominające pajęczyny stopy, które z łatwością przepychają je przez wodę , aby złapać zdobycz. Retrievery są również wyposażone w wysoki poziom inteligencji i dobry temperament, co czyni je idealnymi do treningu. Te cechy są jednym z powodów, dla których labradory, a także golden retrievery, są konsekwentnie zaliczane do najpopularniejszych ras w Stanach Zjednoczonych [źródło: AKC ].

Podobnie jak spaniele, usta aporterów mają delikatny chwyt, który pozwala im chwytać zdobycz bez jej uszkadzania. Ich gotowość do zadowolenia dobrze nadaje im inne zadania niż aportowanie. Labradory są również dobrymi trackerami i wskaźnikami i szybko dostosowują się do szerokiego zakresu środowisk.

Labradory o solidnej budowie i wadze około 55 do 75 funtów (25 do 34 kilogramów) są prawdziwymi psami użytkowymi, równie łatwo zbierającymi przepiórki, jak i aportującymi opadłe kaczki z lodowatego stawu. Ich wszechstronność sprawia, że ​​są dobrymi psami myśliwskimi o każdej porze roku.

Powiązane artykuły