5 fajnych kotów na wolności

Powszechnie wiadomo, że typowy kot domowy o dobrej kondycji może przetrwać upadek z wieżowca, czasami z minimalnymi obrażeniami. Na przykład kot w Bostonie spadł 19 pięter z okna mieszkania swojego właściciela i odszedł z jedynie posiniaczoną klatką piersiową. Koty to niezwykłe osoby, które przeżyły - nie tylko zwinne fizycznie i odporne, ale także wytrzymałe psychicznie.

Aby to zilustrować, oto prawdziwa historia: pewnej zimowej nocy kobieta mieszkająca w Minneapolis nie mogła znaleźć swojego kota, Cuddlesa. Była zrozpaczona. Jak sama nazwa wskazywała, kot był kulą uczucia, która zwykle skulona w nogach łóżka swojego właściciela, aby mu się ogrzać. Po pełnym paniki dniu do kobiety zadzwonił sąsiad, który właśnie jechał sześć godzin do Chicago. Po zaparkowaniu w centrum miasta usłyszał żałosne miauczenie spod maski. Kiedy go otworzył, do baterii przylgnął Cuddles. Poprzedniej nocy był na zewnątrz, wczołgał się do silnika samochodu i zdrzemnął, tylko po to, by obudzić się w ogłuszającej maszynie pędzącej autostradą. Nie pozostało nic innego, jak tylko wytrzymać. Kiedy kobieta odzyskała kota, zmieniła jego nazwę na Scratch, ponieważ Cuddles już dawno nie był przytulany.

Szalone opowieści o przetrwaniu kotów - wszyscy je słyszeliśmy. Ale nasze rozpieszczone małe zwierzaki nie mają nic do prawdziwych ocalałych - kotów, które wytrzymują na wolności. Oto pięć niesamowitych Big Cat kuzynami swojej kociego przyjaciela.

1. Himalajski Snow Leopard
2. Kot czarnonogi
3. Ryś Iberyjski
4. Kot wędkarski
5. Margay

Jeśli nie masz nic przeciwko zobaczeniu rzezi na pustyni, obejrzyj ten film przedstawiający himalajskiego lamparta śnieżnego ( Panthera uncia ) polującego na owcę górską zwaną bharal ( Pseudois nayaur ). Chodzi o to, że kot faktycznie przeżywa upadek na 400 stóp (121 metrów) po stromym zboczu góry, na którym znajduje się kilka klifów, które powinny go zabić. Bharal umiera, a pantera śnieżna biesiaduje przez wiele dni.

Pantery śnieżne są wyjątkowo dopasowane do ich środowiska, z biało-szarym płaszczem w cętki, który zapewnia doskonały kamuflaż, a futro na poduszkach stóp zapewnia ciepło i przyczepność. Naszą ulubioną cechą jest gruby ogon, który zawiera rezerwy tłuszczu i pełni podwójną funkcję jako stabilizator równowagi, gdy kot skacze po oblodzonych kamieniach, oraz szalik, który w nocy ogrzewa mu szyję.

Lamparty himalajskie występują, jak sama nazwa wskazuje, w całych północnych Indiach i Nepalu. Ale ogólnie pantery śnieżne są szeroko rozpowszechnione w całym regionie, a znaczna ich liczba znajduje się w Bhutanie, Chinach, Mongolii, Afganistanie, Pakistanie, Kirgistanie, Kazachstanie, Tadżykistanie i Uzbekistanie.

Organizacja o nazwie Global Snow Leopard & Ecosystem Protection Program jednoczy wszystkie te kraje w celu ochrony siedlisk dużego kota. Obecnym celem jest odłożenie wystarczającej ilości ziemi, aby chronić 20 zdrowych populacji lampartów śnieżnych do 2020 roku.

Kiedy myślisz o afrykańskich kotach, od razu wyobrażasz sobie jedno z tych ogromnych, płowych, czarnogrzywych stworzeń przemierzających równiny w poszukiwaniu gnu do zabicia. Ale weź pod uwagę to, że podczas samodzielnego polowania lew ma średni wskaźnik sukcesu wynoszący około 15%. Polowanie w grupach może podwoić tę liczbę do około 30. Jeden problem dla tych rzekomych władców równin: najwyraźniej nie uwzględniają kierunku wiatru, zdradzając swoje podejście tak często, jak nie.

Teraz porównaj te statystyki z małą kulką na drugim końcu spektrum - uroczym kotem o czarnej stopie ( Felis nigripes ). Jest znany jako najmniejszy dziki kotek w Afryce Południowej. Ale w tym przypadku rozmiar naprawdę nie ma znaczenia, ponieważ przy 60-procentowym współczynniku zabijania ten mały łowca jest najbardziej śmiercionośnym kotem na planecie. To tak precyzyjnie dostrojone drapieżniki, że potrafią wyłapywać ptaki prosto z powietrza.

W przeciwieństwie do większości kotów, koty o czarnych stopach nie wspinają się na drzewa, ale trzymają się przytulnie w podziemnych norach, z których wychodzą nocą, aby polować w poszukiwaniu jedzenia. Oprócz ptaków jedzą prawie wszystko, co ma nogi, w tym gryzonie i owady. Ich preferowanym siedliskiem jest sucha trawiasta zarośla pełna myszoskoczków. Oprócz północnych części Republiki Południowej Afryki można je znaleźć w Namibii i Botswanie. Ich status: wrażliwy.

Jeśli jesteś fanem „Ferdynanda” (książki, nie filmu), z przykrością informujemy, że korki do wina nie rosną na drzewach, są zrobione z kory drzewa korkowego . W południowej Hiszpanii i Portugalii znajdują się prastare lasy korkowe, w których kiedyś żyło około 100 000 dzikich rysi ( Lynx pardinus ). Potem przyszedł XX wiek i wszystko zrujnował.

Po pierwsze, zwykły złoczyńca - redukcja siedlisk w wyniku działalności człowieka. Ale naprawdę poważny problem pojawił się w latach pięćdziesiątych XX wieku, kiedy francuski bakteriolog wypuścił w swojej posiadłości wirus zwany myksomatozą. Wirus nie zabił rysia, zabił króliki. I to zabiło ich z przerażającą skutecznością. Myksomatoza szybko rozprzestrzeniła się w Europie i prawie zmiotła całą populację królików na kontynencie. To była bardzo zła wiadomość dla rysia iberyjskiego, który tak długo specjalizował się w polowaniu na króliki, że nie mógł bez nich przeżyć. Na początku XXI wieku zostało ich mniej niż sto.

Następnie grupa oddanych aktywistów i naukowców postanowiła zmienić sytuację. Zaczęli hodować rysie iberyjskie w niewoli i wypuszczać je z powrotem na wolność. Program jest uważany za jeden z najbardziej udanych na świecie i szacuje się, że obecnie po lasach korkowych ponownie wędruje około 500 rysi.

Powszechnie wiadomo, że koty nienawidzą wody. Weź pod uwagę wybredny obrzydzenie, z jakim Twój zwykły kot domowy reaguje na deszcz lub kałuże. Ale koty domowe pochodzą od bardzo specyficznego przodka: żbika afrykańskiego ( Felis lybica lybica ). Udaj się do Azji Południowo-Wschodniej, a jeśli masz szczęście, możesz dostrzec niezwykłego kota, który nie tylko kocha wodę, ale praktycznie w niej żyje.

Jak sama nazwa wskazuje, kot rybacki ( Prionailurus viverrinus ) poluje na łuskowate stworzenia z płetwami. Aby to zrobić, będzie nawet nurkował i pływał pod wodą, aby złapać zdobycz. Nie ograniczając się do łowienia, te niezwykłe koty wślizgną się pod ptactwo wodne i sprawią im paskudną niespodziankę, szarpiąc je za nogi.

Ten styl życia wymaga specjalnych adaptacji. Aby utrzymać ciepło w czasami chłodnej wodzie, kot wędkarski ma dwie warstwy futra, jedną blisko ciała i dłuższą sierść, która zapewnia dodatkowe ciepło. O dziwo, podszewka futra jest całkowicie wodoodporna. I jak można by się spodziewać po quasi-amfibii, kot rybacki ma łapy pokryte błoną.

Podobnie jak wiele, jeśli nie większość dzikich kotów, kot rybacki jest wymieniony jako wrażliwy. Największym zagrożeniem jak zwykle są ludzie. Stosunkowo niewiele wiadomo o tych stworzeniach, ponieważ poważne badania nad nimi rozpoczęły się dopiero w 2009 roku.

Bez wątpienia słyszałeś o ocelotach , nawet jeśli nie jesteś do końca pewien, czym one są. Aby pomóc Ci zapamiętać, miej to na uwadze - wyglądają jak marginesy, tylko większe. Jeśli to nie jest pomocne, przyjrzyjmy się marginesom, które są trochę mniejsze niż ocelot i trochę większe niż oncilla. Jeśli żaden z nich nie dzwoni, to najwyraźniej musisz odświeżyć swoją wiedzę o dzikich kotach z Ameryki Południowej.

Żadne z wyżej wymienionych stworzeń nie jest szczególnie duże. Margaj ( Leopardus wiedii ) jest mniej więcej wielkości kota domowego, ale jest zauważany jak lampart i prawie całe życie żyje na drzewach. W rzeczywistości jest to najbardziej nadrzewny ze wszystkich kotów i dlatego nosi przydomek „małpi kot”. Idąc małpami jeszcze lepiej, ma niesamowitą zdolność obracania tylnych nóg o 180 stopni, co pozwala jej zejść prosto po pniu drzewa jak wiewiórka . Dodatkowo może zwisać z gałęzi na jednej tylnej nodze jak futrzany, bezskrzydły nietoperz. Zjada innych mieszkańców drzew, takich jak szczury, oposy, jeżozwierze, kapucynki, ptaki i leniwce trójpalczaste.

Niestety, ten pręgowany płaszcz jest popularny w handlu futrami, a marginesy są zagrożone przez nielegalne polowania. Utrata siedlisk spowodowana wylesianiem jest najpilniejszym problemem. To w połączeniu z faktem, że marginesy mają tylko jeden miot, stawia ten gatunek w bardzo wrażliwej sytuacji.

Teraz to jest interesujące

Większość gatunków kotów wymienionych w tym artykule maleje (nie licząc rzadkiego przypadku rysia iberyjskiego), co stanowi smutną kodę we wszystkich ich historiach. Ale trzeba też pamiętać, że istnieje wiele, wiele dzikich kotów musieliśmy opuścić, w tym stosunkowo licznej Caracal ( Caracal caracal ) w środkowej i południowej Afryce. Ma ogromne uszy z kępkami ciemnego futra wyrastającymi z czubków jak czułki. I ma 10-stopowy (3-metrowy) skok pionowy!