5 rytuałów żniwnych na całym świecie

Dożynki sięgają czasów starożytnych. Te rytuały i święta polegają na składaniu podziękowań bogom za udany sezon wegetacyjny. Sposób, w jaki się to odbywa i sezon, w którym one się odbywają, zależy od tego, w jakiej części świata żyjesz. W praktycznie każdym zakątku globu istnieją różne obrzędy i rytuały żniwne. Historycznie były to nie tylko sposób na dziękczynienie, ale także wiele przesądów. Zadowolenie bogów było sprawą najwyższej wagi. Wściekły bóg może nie przynieść wystarczającej ilości deszczu lub przynieść wystarczająco dużo owoców, aby wyżywić wioskę lub naród. Zadowolony bóg obsypywał plony deszczem i słońcem , gwarantując obfite plony. Oto pięć dożynek z całego świata.

1. Kwanzaa
2. Rytuał zbiorów ryżu Paiwan
3. Żniwa dom
4. Żydowski Sukot
5. święto Dziękczynienia

Kwanzaa może nie być uważana za rytuał żniwny, ale opiera się na wielu rytuałach żniwnych w Afryce. Została założona w 1966 r. przez działacza społecznego dr Maulanę „Ron” Karengę, w okresie rozkwitu ruchu na rzecz praw obywatelskich w Stanach Zjednoczonych [źródło: marshalleducation.org ]. Nawet nazwa nawiązuje do zbiorów – Kwanzaa w języku suahili oznacza „pierwsze owoce”. Kwanzaa rozpoczyna się 26 grudnia i trwa siedem dni. Każdego roku obchodzone jest siedem zasad, z których każda koncentruje się na budowaniu i wzmacnianiu społeczności afroamerykańskiej. Każdego dnia inny dyrektor jest rozpoznawany i honorowany poprzez różne zwyczaje i rytuały, które odzwierciedlają afrykańskie dziedzictwo.

Największą grupą plemienną w kraju Tajwanu jest Paiwan, plemię aborygeńskie. Stanowią blisko 20 procent populacji Tajwanu i, podobnie jak większość kultur azjatyckich, są uzależnione od zbiorów ryżu jako środka utrzymania i dochodu. Paiwanowie mają rytuały żniwne oparte zarówno na uprawach ryżu, jak i prosa . Każdego roku odbywa się ceremonia prowadzona przez urzędnika, w której członkowie plemienia umieszczają zebrane ziarna prosa w spichlerzu dla bogów. Wybierają również najlepsze ziarna prosa do siewu nadchodzącej uprawy. Paiwanowie oddają również hołd bogom, jedząc proso z bieżącego sezonu.

Anglia jest domem dla Harvest Home, festiwalu plonów, który odbywa się jesienią, po zakończeniu zbiorów. Po ostatnim zbiorze sezonu mieszkańcy miasta dekorują ostatni ładunek kwiatami i wstążką oraz śpiewają piosenkę Harvest Home. Teraz owoce i warzywa są ofiarowywane jako podziękowanie i umieszczane na ołtarzach. Również kościoły ozdabiają swoje sale jesiennymi roślinami i resztkami pożniwnymi jako wyrazem wdzięczności. Założenia Harvest Home obejmują oddawanie hołdu, w równych częściach, składaniu podziękowań i pamiętaniu o mniej szczęśliwych. Na przykład podczas nabożeństw jedzenie jest przekazywane jako darowizna dla potrzebujących, po hymnach i modlitwach podczas ceremonii. Koniec dnia to zazwyczaj posiłek, muzyka i taniec.

Żydowskie jesienne dożynki rozpoczynają się piątego dnia po Jom Kippur. To radykalna zmiana dla narodu żydowskiego, przejście od uroczystego i pełnego czci święta do tak uroczystego. Sukkot jest ostatnim z trzech świąt pielgrzymkowych, po Paschy i Szawuot. Według Biblii dzieci Izraela wędrowały po pustyni przez 40 lat. Sukkot oddaje im hołd, świętując doroczne żniwa podczas Święta Zbiorów. Podczas Sukkot nakazano Żydom zamieszkać w tymczasowym schronie, zwanym sukkah, na cześć dzieci Izraela. Istnieją bardzo szczegółowe zasady, które dyktują, jak zbudowana jest sukka. Jeśli chodzi o to, co oznacza „mieszkanie”, może to być tak proste, jak spożywanie posiłków w schronisku, chociaż zachęca się ich do spędzania jak największej ilości czasu w sukkah, w tym spania tam, jeśli pozwala na to pogoda.

Dla wielu Amerykanów Święto Dziękczynienia jest naznaczone nadziewaniem twarzy indykiem w sosie, dressingiem, słodkimi ziemniakami, zapiekanką z zielonej fasoli i ciastem dyniowym na deser. Wrzuć krótką drzemkę w fotelu i kilka piłek NFLgry i dzień dobiegł końca. Ale korzenie Święta Dziękczynienia sięgają czasów przybycia Purytańskich Pielgrzymów do Nowego Świata. Pielgrzymi nie znali rolniczych sztuczek rzemieślniczych w ich nowej ojczyźnie. Dzięki rdzennemu Amerykaninowi imieniem Squanto, Pielgrzymi nauczyli się uprawiać i polować na swojej nowej ziemi, a także jakich niebezpiecznych roślin unikać. Gubernator William Bradford wezwał do uroczystej uczty po tym, jak Pielgrzymi odkryli, że mogą nie tylko przeżyć, ale i prosperować. Przez trzy dni Pielgrzymi i ich rdzenni amerykańscy przyjaciele dziękowali za posiłki i uroczystości. Chociaż po drodze przyjęliśmy kilka nowych rytuałów, ten sam duch Dziękczynienia wciąż żyje.

Powiązane artykuły

Sources