Najbardziej przebadanym, gruntownie zbadanym i szeroko opisywanym prezydentem w historii Ameryki jest bez wątpienia Abraham Lincoln. Jest prawdopodobnie najbardziej znaną osobą w historii Ameryki. Wszyscy znają Honest Abe.
Wielki Wyzwoliciel uwolnił niewolników i poprowadził kraj przez wyniszczającą wojnę domową . Stary rozdzielacz szyn wygłosił słynne przemówienie („ Cztery partytury i siedem lat temu ”) w Gettysburgu. Miał na sobie kapelusz z głęboką rurą. Miał brodę. A potem było to tragiczne zakończenie w Teatrze Forda.
Wśród historyków i politologów numer 16 (Lincoln, jak prawie każdy wie, był szesnastym prezydentem USA) konsekwentnie zajmuje pierwsze miejsce.
„Wojna secesyjna jest tak potężnym punktem zwrotnym w naszej historii; to naprawdę, w pewnym sensie, drugie założenie kraju. Jego udane przywództwo w tym przedsięwzięciu… daje mu wiele szacunku” - mówi Michael Burlingame , Chancellor Naomi B. Lynn Distinguished Chair in Lincoln Studies na University of Illinois Springfield oraz autorka kilku książek o Lincolnie. Co więcej, to jego charakter. Ludzie podziwiają go nie tylko za to, co osiągnął, co było monumentalne - w tym przypadku dosłownie iw przenośni - ale za to, kim był i jak się zachowywał, za czym się opowiadał i jak wyartykułował ideały kraju ”.
Choć temat Lincolna jest wytarty, wiele wciąż wymyka nam się z tego skomplikowanego, torturowanego człowieka.
Oto dziewięć mniej znanych bryłek o najbardziej ukochanym prezydencie Ameryki.
1. Jego małżeństwo było trudne
Żona Lincolna, Mary Todd Lincoln, była oprawcą. Trudno sobie wyobrazić, że Lincoln o długości 6 stóp i 4 cm, świetny zapaśnik swoich czasów, mógł zostać przewrócony przez swoją żonę o wzroście 180 cm (chociaż była najwyraźniej znacznie bardziej surowa). Ale zanim para dotarła do Białego Domu, sprawy często stawały się nieprzyjemne. „Uderzyła go w twarz i narysowała krew, wypędziła go z domu nożem” - mówi Burlingame, autorka „ Wewnętrznego świata Abrahama Lincolna ” i „ Abraham Lincoln: Życie ”, dwutomowego biografia opublikowana w 2008 roku. „A jednak cierpliwie poddawał się jej znęcaniu się. W Springfield był znany jako dziobany w kury i chłostany kobietą”.
Burlingame mówi, że znęcanie się nie skończyło się, gdy Lincolnowie dotarli do Waszyngtonu.
„Regularnie - mamy zeznania z więcej niż jednego źródła - obrażałaby go. Zganiłaby go na oczach innych ludzi i powiedziałaby:„ To najgorsze przemówienie, jakie kiedykolwiek słyszałem. Nie widzę jak mężczyzna mógłby stanąć przed publicznością i mówić takie przekupne rzeczy ”- mówi Burlingame, który przygotowuje monografię o małżeństwie Lincolna. „A jeśli robi to na oczach innych ludzi, co robi w zaciszu własnego domu? A w tym przypadku w Białym Domu?”
2. Taka była relacja z jego ojcem
Lincoln i jego ojciec nigdy się nie dogadywali. Jego ojciec wyrwał książki jego chętnemu do nauki synowi i regularnie wyciągał chłopca ze szkoły. Jako dziecko ojciec Lincolna zmusił syna do pracy na polach dla sąsiadów i zabrał dla siebie wszystkie pieniądze zarobione przez młodego Abrahama. „Jednym z źródeł nienawiści Lincolna do niewolnictwa jest sposób, w jaki traktował go jego ojciec” - mówi Burlingame - „co było jak niewolnik”.
3. Był męczennikiem praw obywatelskich
Niektórzy wskazują na niegdyś publiczne poparcie Lincolna dla kolonizacji i jego wczesny brak poparcia dla społecznej i politycznej równości między czarnymi i białymi (w debacie ze Stephenem Douglasem w 1858 r.) Jako przykłady, że był rasistą.
„Niektórzy ludzie nie rozumieją, że Lincoln był naprawdę pierwszym męczennikiem za prawa czarnych obywateli, tak samo jak Martin Luther King, Medgar Evers czy ktokolwiek z tych ludzi w latach sześćdziesiątych, którzy zostali zamordowani, gdy byli orędownikami rewolucji na rzecz praw obywatelskich. okres czasu ”- mówi Burlingame. „Lincoln został zamordowany nie dlatego, że wydał Proklamację Emancypacji . Nie został zamordowany, ponieważ popierał 13. Poprawkę . Został zamordowany, ponieważ 11 kwietnia 1865 r., Dwa dni po kapitulacji Roberta E. Lee, Lincoln wygłosił publiczne przemówienie, w którym wezwał publicznie, otwarcie, o prawo wyborcze Czarnych ”.
W tłumie przemówienia tego wieczoru po północnej stronie Białego Domu: aktor John Wilkes Booth , który trzy dni później zamordował Lincolna w teatrze Forda.
4. Syn Lincolna też został prawie zabity
Gdzieś na początku lat sześćdziesiątych XIX wieku dorosły syn Lincolna, Robert Todd Lincoln, opierał się o wagon kolejowy na peronie w Jersey City w stanie New Jersey. Kiedy pociąg ruszył, jego stopa wślizgnęła się między wagon i peron. Szybko został złapany za kołnierz i odciągnięty w bezpieczne miejsce, jak opowiadał w liście po latach .
Jego bohater był natychmiast rozpoznawalny: słynny szekspirowski aktor Edwin Booth, starszy brat prezydenckiego zabójcy. Starszy Booth - uważany przez jednego z największych amerykańskich aktorów XIX wieku - nie znał od razu tożsamości człowieka, którego uratował, ale w przeciwieństwie do swojego młodszego brata był związkowcem, który głosował na Lincolna .
5. Uczciwy Abe miał temperament
Jak napisał Burlingame w „The Inner World of Abraham Lincoln”, pogląd, że Lincoln był ujarzmiony i wypełniony „nieskończoną wyrozumiałością”, nie jest do końca trafny. Jako dziecko Lincoln miał „brzydką skłonność do umniejszania i ranienia innych”. Ubiegając się o urząd w Illinois w 1840 roku, naśladował przeciwnika tak bezlitośnie, że we łzach wypędził biedaka ze sceny .
W późniejszym życiu Lincoln powstrzymał swoje odruchy gardłowe, ale nigdy w pełni nie kontrolował swojej zdolności do gniewu. „Najbardziej imponujące w dojrzałym Lincolnie nie jest to, jak często wyrażał swoją złość” - napisał Burlingame - „ale jak rzadko to robił, biorąc pod uwagę prowokacje, które znosił”.
6. Walczył z depresją
„Dwukrotnie był tak przygnębiony, że jego przyjaciele obawiali się, że popełni samobójstwo : jeden epizod w wieku dwudziestu kilku lat i jeden epizod tuż po trzydziestce” - mówi Burlingame. Lincoln miał zaledwie 9 lat, kiedy zmarła jego matka, a gdy miał 18 lat, zmarło zarówno jego rodzeństwo, jak i dziadkowie. Ta depresja przeniosła się do Białego Domu. „… Gdy armia Unii ucierpi w wyniku odwrotów…” - mówi Burlingame - „zostanie przeniesiony w najgłębszy mrok. Opowiada o tym, jak się czuł, jakby miał myśli samobójcze”.
7. Lincoln bronił praw kobiet
„Był bardzo niespokojny w stosunku do kobiet. Był rycerski iz pewnością uprzejmy, ale nigdy nie czuł się dobrze w stosunku do kobiet. Wydawało się, że nauczył się - i to jest przypuszczenie - od wczesnej śmierci matki, że„ kobiety są niegodne zaufania i porzucą cię ”- mówi Burlingame, który opisuje swoją wczesną pracę nad Lincolnem jako„ psychobiografię ”.
Chociaż Lincoln nie lubił kobiet, popierał prawo wyborcze kobiet już w 1836 r. ( 19. poprawka została uchwalona dopiero w 1919 r.). Burlingame mówi, że jako młody człowiek w Illinois, Lincoln poprowadził grupę strażników przeciwko agresywnym mężczyznom, namawiając jedną kobietę, by użyła pasa przeciwko swojemu mężowi.
8. Adres Gettysburga nie był główną atrakcją dnia
Słynne przemówienie Lincolna w Gettysburgu było tego dnia drugie w kolejności po mówcy Edwarda Everetta, który spędził dwie absolutnie fascynujące godziny, opowiadając o bitwie tłumowi, kończąc tym wierszem: „Gdziekolwiek w cywilizowanym świecie relacje z tej wielkiej wojny są czytane i aż do ostatniego okresu odnotowanego czasu, w chwalebnych annałach naszego wspólnego kraju nie będzie jaśniejszej strony niż ta, która opowiada o bitwach pod Gettysburgiem ”.
Lincoln podążył za nim ze swoją dwuminutową perełką z trzema akapitami . Dwaj mężowie stanu wymienili później gratulacje. Lincoln napisał do Everetta : „W naszych częściach wczoraj nie można było usprawiedliwić krótkiego przemówienia, a mnie długiego. niepowodzenie."
9. Lincoln lubił opowiadać brudne dowcipy
Krytycy Lincolna często wskazywali na jego własny humor jako zdecydowanie nieprezydencki. „Jedną z uderzających rzeczy było to, jak często był krytykowany za opowiadanie niecodziennych historii. I to prawda, Lincoln uwielbiał opowiadać nieprzyzwoite dowcipy” - mówi Burlingame.
Ci krytycy również mogliby uderzyć go za inne zachowanie, które uważali za niegodne jego urzędu; na przykład kładąc stopy na biurku lub poluzowując krawat. Żadna krytyka nie wylądowała szczególnie mocno na Lincolnie, który po raz pierwszy wygrał Biały Dom w 1860 r. I został ponownie wybrany w wirtualnym osunięciu się ziemi w 1864 r. Kontynuował opowiadanie swoich sprośnych dowcipów. „Byli naprawdę źli, niektórzy z nich” - mówi Burlingame.
TERAZ TO CIEKAWE
Mary Todd Lincoln również miała napady depresji i po śmierci syna Williego przeszła załamanie nerwowe. Ale jej ekscentryczność (zwróciła się do mediów, aby spróbować skontaktować się ze swoim zmarłym synem) i jawna korupcja - próbowała odebrać pensję zwolnionemu pracownikowi Białego Domu i sporządzała raporty z wydatków, aby sfinansować dług osobisty w wysokości 27 000 dolarów - często stawiają ją w sprzeczności z publiczność i jej mąż. Jest uważana przez niektórych, według Miller Center z University of Virginia, za najgorszą pierwszą damę w historii Ameryki.
Data publikacji: 8 stycznia 2020 r
