Czy odrobina stresu jest dla Ciebie dobra?

Chociaż zwykle myślimy o stresie jako o problemie psychologicznym, ma on również dalekosiężny wpływ na organizm. Reakcja na stres ma nam pomóc w czasie zagrożenia lub konfliktu. Kiedy dostrzegamy realne, fizyczne zagrożenie, przełącznik w nas przeskakuje i nasze ciała przechodzą w tryb „walcz lub uciekaj”.

Adrenalina przepływa przez ciało, zmysły wyostrzają się, nasz umysł pracuje szybciej i wydajniej, poprawia się pamięć, a serce zaczyna bić szybciej. Wszystko to przydaje się, gdy uciekamy przed lwem górskim lub walczymy na parkingu. Ale to nie jest zrównoważony stan istnienia i ma to być tylko stan krótkotrwały. Przypuszczalnie zarówno pościg, jak i walka skończą się, najczęściej dość szybko.

Aby ta reakcja na stres mogła zaistnieć w czasach zagrożenia, musimy być w stanie dostrzec niebezpieczeństwo. I tu właśnie pojawia się problem. Teraz, gdy dostrzegamy niebezpieczeństwo, możemy je dostrzec w różnych miejscach: niespłacony kredyt hipoteczny, zbliżające się zwolnienia w pracy, mało pociągający palant, z którym spotyka się twoja córka .

Niewielu z nas często spotyka się ze scenariuszami życia lub śmierci. Tak więc w naszych umysłach następna najgorsza rzecz zajmuje ich miejsce. Po co być zbudowanym na wysokim biegu, jeśli nigdy go nie używasz, prawda? Ta praca semestralna musi być skończona do rana, musisz pobiec pokojówką z licznikiem do swojego nielegalnie zaparkowanego samochodu, stolik siódmy domaga się uzupełnienia drinków, a ty zapomniałeś o całym zamówieniu ze stolika trzeciego – to nie są głodne lwy górskie gonią cię, ale mogą czuć się równie stresujące.

Jaka jest różnica między byciem okaleczonym przez zmartwienie i niepokój a odczuwaniem potrzeby „przezwyciężenia” i sprostania wyzwaniu? Dlaczego stres miałby być dla nas zły, skoro jest to reakcja wpisana w nasz projekt?

Stres to jedna lub więcej zewnętrznych sił wywierających na osobę fizyczną lub psychiczną presję. Kiedy organizm wykryje stres, odpowiada reakcją na stres. Reakcja na stres może być wywołana nie tylko negatywnymi wydarzeniami, ale także pozytywnymi wydarzeniami. Gdy mamy do czynienia z pewnym poziomem stymulacji (który jest różny dla każdego), nasze ciała uwalniają hormony, które przyspieszają nasz metabolizm. Dzieje się tak, gdy sygnały chemiczne są wysyłane z podwzgórza mózgu do przysadki mózgowej do kory nadnerczy. Efektem końcowym jest uwolnienie sterydów, takich jak kortyzol i adrenalina .

Kortyzol wpływa na Ciebie na wiele sposobów: poprawia Twoją zdolność do przetwarzania i wykorzystywania cukrów, pozwala na szybszą naprawę uszkodzeń tkanek i zatrzymuje procesy, które w Twoim organizmie są wtedy uważane za niepotrzebne, takie jak wzrost i trawienie.

Adrenalina przygotowuje organizm do działania: Twoje serce bije, a ciśnienie krwi wzrasta, ponieważ serce kurczy się mocniej. Twoje płuca otwierają się, a oskrzeliki rozszerzają się, przygotowując się do zaspokojenia zapotrzebowania na więcej tlenu. Zaczynasz się pocić. Stajesz się nadmiernie skoncentrowany, widząc świat niemal dosłownie widzeniem tunelowym, gdy twoje widzenie peryferyjne słabnie. Jesteś gotów stawić czoła temu górskiemu lwowi lub poprosić o podwyżkę.

Kiedy opadnie podniecenie, zmniejszy się również podwyższony poziom kortyzolu i adrenaliny. Jednakże, kiedy dostrzegasz różne źródła stresu wokół siebie – czy to finanse, kariera, małżeństwo czy ruch uliczny – twoja reakcja na stres nigdy nie wyłącza się całkowicie, a długoterminowa obecność tych hormonów stresu zaczyna siać spustoszenie w twoim ciele . Gdy obecne są hormony stresu, organizm szybko przetwarza cukier, a gdy go zabraknie, dochodzi do uszkodzenia tkanek i mięśni. Z biegiem czasu ciągły stres może prowadzić do chorób serca, problemów trawiennych, depresji, utraty masy kostnej i zaburzeń snu. Układ odpornościowy otrzymuje krótkotrwałe wzmocnienie w wyniku reakcji na stres, ale po kilku minutach spada, ponieważ zmniejsza się liczba komórek zajmujących się zwalczaniem infekcji, nowotworów i wirusów [źródło: Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne ].

Jak więc stres może być dla ciebie dobry? Czytaj dalej aby się dowiedzieć.

Nawet przy braku sytuacji zagrażającej życiu stres nie jest taki zły. W rzeczywistości, w zależności od tego, jak na to zareagujesz, może to być nawet dobre. Przy około trzech na pięć wizyt lekarskich spowodowanych skutkami stresu, to twierdzenie może początkowo być trudne do uwierzenia [źródło: Benson ].

Zbyt duży stres ostatecznie prowadzi do problemów zdrowotnych, ale zbyt mały stres też nie jest dla nas dobry. Kiedy zbyt długo przebywamy bez ostrej reakcji stymulującej, organizm traci część zdolności do prawidłowego radzenia sobie ze stresem. Więc kiedy to nastąpi, system poza praktyką może wyzwolić zbyt wiele hormonów stresu – i nie być w stanie wyjść z trybu awaryjnego.

Jednak odrobina stresu może załatwić sprawę. Krótkotrwały stres pomaga nam działać na wyższym poziomie, poprawia naszą pamięć i nasz układ odpornościowy. Aktywuje również komórki mózgowe, co oznacza, że ​​okresowa stymulacja może zapobiegać chorobie Alzheimera i innym formom demencji.

Oczywiście miary stresu są dość subiektywne, a zdolność radzenia sobie ze stresem różni się w zależności od osoby, podobnie jak postrzeganie tego, jak silny jest stres. Tak więc, chociaż nie da się włożyć do swojego życia odrobiny stresu, możliwe jest poprawienie zdolności radzenia sobie ze stresem, co ma ogromne znaczenie.

Jeśli uznasz, że nadmierna reakcja na stres na raczej przyziemne sprawy nie jest skuteczna, możesz dostosować sposób, w jaki reagujesz. W końcu to podwzgórze dyktuje, kiedy i na jakim poziomie uwalniać hormony stresu – i działa na podstawie postrzegania sytuacji. Tak więc, jeśli twój umysł uważa korki i odwołane loty za katastrofy, nad którymi nie masz kontroli, twój podwzgórze wykona swoją pracę i zobaczy, że masz wysoki poziom hormonów stresu, aby poradzić sobie z katastrofą. Ale jeśli spojrzysz na te rzeczy jako na zwykłe niedogodności, twój podwzgórze nie wywoła przypływu adrenaliny, gdy toczy się zderzak w zderzak aż po horyzont.

Kluczem do sukcesu jest wyłączenie reakcji na stres poprzez medytację, ćwiczenia, ustalanie priorytetów zadań i ograniczanie się, gdy czujesz się przytłoczony życiem, pracą lub wiecznie tykającym zegarem.

Stres w USA

Ankieta przeprowadzona przez Centers for Disease Control (CDC) wykazała, że ​​w Zachodniej Wirginii największy odsetek osób zgłaszało uczucie częstych zaburzeń psychicznych. Najmniej zestresowany stan? Hawaje [źródło: HealthDay News ].

Powiązane artykuły