O szkodliwości ekspozycji na słońce słyszymy praktycznie od urodzenia. Powoduje nie tylko przedwczesne starzenie się skóry i plamy słoneczne, ale także znacznie groźniejszego wroga: raka skóry. Mając na uwadze straszne ostrzeżenia, większość z nas codziennie stosuje filtry przeciwsłoneczne i szuka cienia, gdy jesteśmy na zewnątrz, aby nasza skóra nie miała kontaktu ze szkodliwymi promieniami UV.
Jak się okazuje, jest jeszcze druga strona tej historii. Ekspozycja na słońce nie jest taka zła. Właściwie to w większości dobre.
Zgadza się: ekspozycja na słońce jest dla ciebie dobra. Po dziesięcioleciach unikania tego naukowcy odkrywają, że mogliśmy wyrządzać więcej szkody niż pożytku.
Na pewno jest to szok dla systemu, ale dowody są znaczące. Chroniczny brak ekspozycji na słońce jest powiązany z problemami z płodnością, kilkoma postaciami raka, ogólnym złym stanem zdrowia i różnym stopniem depresji. Ludzie faktycznie popadają w depresję z objawami takimi jak smutek, zmęczenie i beznadziejność – z powodu braku światła słonecznego.
Formą depresji najczęściej kojarzoną z wahaniami światła słonecznego jest sezonowe zaburzenie afektywne ( SAD ). Zaburzenie przebiega w cyklach depresji i dobrego samopoczucia, które następują po porach roku, a dokładniej po dostępności światła słonecznego. Ktoś z SAD może czuć się doskonale wiosną i latem, a następnie doświadczyć poważnego pogorszenia nastroju, gdy nadejdzie jesień. Pozostaną tak przez zimę, dopóki słońce nie wyjdzie z pełną mocą. SAD jest szczególnie rozpowszechniony w częściach świata, w których w zimie jest mało światła dziennego i/lub dłuższych okresach zachmurzenia, takich jak Alaska czy północno-zachodnie stany USA. W tym artykule dowiemy się, dlaczego ekspozycja na światło słoneczne może wpływać na Twoje samopoczucie emocjonalne i jak bezpiecznie korzystać ze słońca, aby poprawić nastrój.
Jak się okazuje, ludzie nie są tak oderwani od swoich naturalnych instynktów, jak niektórzy sądzą.
