Słyszałeś już wcześniej terminy: Gold Digger. Żona trofeum. Najczęściej dotyczą kobiet, których status społeczny lub ekonomiczny jest „niższy” niż ich mężów ”. Być może znasz nawet kilka par, w których te warunki mogą mieć zastosowanie.
Ale ten akt kobiety walczącej o „wyższy status” w związku małżeńskim ma również naukowe imię i długą historię. Nazywa się hipergamią (hī-pûr′gə-mē). I chociaż słownik oksfordzki definiuje hipergamię w neutralnych terminach - „działanie polegające na zawarciu związku małżeńskiego lub nawiązaniu relacji seksualnej z osobą o wyższym pochodzeniu socjologicznym lub edukacyjnym” - socjologowie wyjaśniają to w sposób bardziej płciowy.
„[Hypergamy] jest, gdy ludzie poślubić kobiety o niższym statusie niż oni sami”, mówi Christine Schwartz, profesor na wydziale socjologii na University of Wisconsin-Madison . Innymi słowy, kiedy kobiety poślubiają mężczyzn o wyższym statusie, niezależnie od tego, czy jest to związane z wykształceniem, dochodami czy zawodem.
Uczeni przyglądali się również zawieraniu związków małżeńskich w inny sposób, na przykład pod względem geograficznym. We wstępie do artykułu w czasopiśmie „ Małżeństwa transgraniczne: płeć i mobilność w Azji transnarodowej ”, autorka Nicole Constable wyjaśnia globalną hipergamię jako „przemieszczanie się narzeczonych z bardziej odległych i mniej rozwiniętych miejsc do coraz bardziej rozwiniętych i mniej odizolowanych”.
Historia Hypergamy
Możemy nie wiedzieć, jak daleko sięga tradycja mężczyzn współpracujących z kobietami o niższym statusie niż oni sami. Hipergamię można postrzegać jako naturalną odpowiedź na niezdolność kobiet do zarabiania na życie we wczesnej historii, a „małżeństwo było jedynym sposobem, w jaki kobieta określała swój status życiowy” - napisała Kay Hymowitz dla Institute for Family Studies .
Wiemy, że termin hipergamia prawdopodobnie wywodzi się z hinduskiej tradycji kobiet pragnących poślubić mężczyzn z wyższych kast. Po raz pierwszy użyto go w 1881 roku w „ Panjab Castes ”, książce opartej na raporcie ze spisu ludności prowincji Panjab w Indiach Brytyjskich autorstwa Sir Denzila Ibbetsona. Opisuje sytuację, w której mężczyzna chciał poślubić swoją córkę „członka plemienia” wyższego od swojego, antropolog T. Mohanadoss wyjaśnia w artykule „ Hipergamia i jej nieodłączne sprzeczności ”. Mohanadoss pisze, że hipergamia wiąże się z „założeniem, że mężczyzna jest lepszy od kobiety”. Co ciekawe, podczas gdy ten rodzaj małżeństwa podnosi status żony-żony - ojca - to jednocześnie przyznaje, że jest on niższy od teściów.
Ale jeśli wszystkie kobiety starają się wyjść za mąż, hipergamia musi ostatecznie doprowadzić do sytuacji, w której kobiety na szczycie drabiny społecznej nie będą miały nikogo, kto mógłby wyjść za mąż, a mężczyźni na dole też nie będą mieli kobiet do poślubienia. Tak czy inaczej stwierdzili uczeni w latach siedemdziesiątych, pisze Mohanadoss .
Ale tu właśnie pojawia się hipogamia.
Hipergamia kontra hipogamia
Zdarza się, że mężczyźni poślubiają kobiety o wyższym statusie, a kobiety „wychodzą za mąż”. Na to też jest nazwa: hipogamia. Do słownika socjologii określa ją jako „małżeństwo między mężczyzną o niskim statusie do kobiet z wyższym statusie”. Jest nawet słowo określające małżeństwo między osobami o podobnych cechach i statusie. Czy doszedłeś do wniosku, że to musi być homogamia?
Co się zmieniło od czasu tego XIX-wiecznego badania antropologicznego w Pendżabie? Czy jesteśmy dziś bardziej homogamiczni? A może kobiety nadal koncentrują się na małżeństwie?
Hypergamy Today
W wielu krajach praktyka hipergamii zmieniła się od czasu wcześniejszych badań, a częściowo wynika to ze zmieniającej się roli kobiet w edukacji i w miejscu pracy.
„Widzimy, że na całym świecie nie w każdym przypadku jest to prawdą, ale ogólny wzorzec jest taki, że hipergamii jest znacznie mniej niż w przeszłości” - mówi Schwartz, który napisał artykuł na ten temat. Koniec hipergamii: globalne trendy i implikacje ”.
W wielu społeczeństwach kobiety są obecnie bardziej wykształcone niż mężczyźni. Taki był trend w Stanach Zjednoczonych od około 1990 roku, ale tak naprawdę rozpoznano go dopiero na początku XXI wieku. Ale kobiety w Stanach Zjednoczonych mają obecnie wyższy średni poziom wykształcenia niż mężczyźni.
Oznacza to, że kobiety czasami mają niewielki wybór, jak tylko poślubić mężczyzn z mniejszym wykształceniem niż mają. W rzeczywistości, według Margarita Chudnovskaya i Ridhi Kashyap, który napisał akademickich czasopism artykuł „ Czy End of Educational Hypergamy koniec stanu Hypergamy? Evidence ze Szwecji ” w Stanach Zjednoczonych i większości krajów europejskich „występowanie hypogamy edukacyjnego („partnerowanie kobiet”) przekracza obecnie hipergamię edukacyjną („partnerowanie” mężczyzn) ”.
Dodajmy do tego odkrycie US Bureau of Labor Statistics z 2020 r., Że kobiety stanowią ponad połowę pozarolniczego rynku pracy w USA i może się wydawać, że hipergamia odchodzi, przynajmniej w Ameryce.
Jest jednak jeszcze jeden czynnik do rozważenia, a jest to ekonomiczny - a dokładniej różnica w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn . „Prawdą jest, że obecnie w Stanach Zjednoczonych kobiety mają więcej wykształcenia niż jej mąż niż na odwrót, ale wciąż rzadziej kobiety wychodzą poza męskich partnerów” - mówi Schwartz.
Mówi, że w przypadku małżeństw w latach 2005-2009 tylko 30 procent żon zarabiało więcej niż ich mężowie. „W Stanach Zjednoczonych jest zdecydowanie różnica przynajmniej między wykształceniem a dochodami”.
Szwedzkie badanie Chudnovskaya i Kashyap wykazało, że w różnych typach par, nawet jeśli kobieta miała wyższe wykształcenie, prestiż zawodowy i klasę społeczną, mężczyzna nadal zarabiał lepiej. „Można przypuszczać, że przewaga dochodowa mężczyzn nie wynika z utrzymywania się hipergamii, ale raczej z różnicy w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn, która w Szwecji wynosi około 14 procent” - pisze Hymowitz .
Obecnie hipogamia edukacyjna jest bardziej powszechna, ale hipogamia nadal rządzi w dziedzinie finansów.
Niehetero Hypergamy
Przy całej tej hiper- i hipogamii specyficznej dla płci, gdzie to prowadzi do par osób tej samej płci lub par niebinarnych? Schwartz mówi, że nadal możemy mówić o tego typu statusach w związkach.
„To tylko wtedy, gdy jeden partner ma wyższy status niż drugi” - wyjaśnia. Badania wykazały, że członkowie par osób tej samej płci bardziej różnią się od siebie pod względem wykształcenia.
W swoim artykule „ Cruising to Familyland: Gay Hypergamy and Rainbow Kinship ”, socjolog Judith Stacey mówi, że hipergamiczne relacje zdarzają się częściej między „tymi, którzy naruszają normy seksualne” niż między osobami heteroseksualnymi, a „geje mogą znaleźć drogę do kreatywnych, wielokulturowych permutacji hipergamiczne pokrewieństwo. "
Czy związki hipergamiczne trwają?
„Nadal istnieje przekonanie, że odnoszące sukcesy kobiety, które są dobrze wykształcone i dobrze opłacane, nie będą w stanie znaleźć partnerów” - mówi Schwartz. Ale społeczeństwa na całym świecie uległy zmianie. W odpowiedzi na te trendy demograficzne, coraz częściej pojawiają się związki, w których kobiety mają wyższy status niż ich partnerzy, a badania pokazują, że małżeństwa te są trwałe.
W badaniu opublikowanym w 2018 r. Wykorzystano belgijski spis powszechny i dane z rejestrów 458499 małżeństw zawartych w latach 1986–2001. Okazało się, że ani hipogamia, ani homogamia nie wiązały się z wyższymi wskaźnikami rozwodów. To małżeństwa hipergamiczne pod względem edukacyjnym - takie, w których mąż był lepiej wykształcony niż żona - miały najwyższy wskaźnik rozwodów.
Teraz to jest interesujące
Co mężczyźni myślą o ekonomicznej hipogamii? Wydaje się, że coraz lepiej. W 1980 roku 41 procent studentów stwierdziło, że nie przeszkadzałoby im to, gdyby ich partnerki zarabiały więcej niż oni. Do 1990 roku 60 procent z nich stwierdziło, że się z tym zgadzają.
