Jeśli kilka szorstkich akordów przywodzi na myśl prysznic, nóż i niczego niepodejrzewającą młodą kobietę lub pasek groźnej muzyki przywodzi na myśl krążącego pod wodą rekina, odpowiadasz na twórczość kompozytora filmowego. W filmach takich jak „Psycho” (1960) i „Szczęki” (1975) kompozytor zapewnił akompaniament muzyczny, który niemal nieświadomie łączy się z mową i akcją, aby stworzyć nastrój [źródło: Internetowa baza filmów ].
Ale choć te motywy muzyczne wydawały się wówczas niewidoczne, te, które odniosły sukces, mogą pozostać długo po napisach końcowych, wywołując wspomnienia odważnych przygód (seria „Gwiezdne wojny”), efemerycznej magii (seria „Harry Potter”) lub nadchodzącej zagłady i zbawienie (trylogia „Władca Pierścieni”). Tworzenie magii jest częścią codziennej pracy kompozytorów muzyki filmowej, takich jak Danny Elfman, Howard Shore czy John Williams.
Za stworzeniem pozornie płynnej ścieżki dźwiękowej do filmu kryje się wiele trudnych decyzji i mnóstwo ciężkiej pracy. Należy uzgodnić koncepcję z reżyserem filmu . Muzyka musi być napisana tak, aby pasowała do tonu konkretnej sceny filmu – i miała dokładnie odpowiednią długość. Partytury muszą być dopracowane, muzycy zatrudnieni i nagrania z ich sesji. A wszystko musi być wykonane w napiętym terminie.
Jakie są w tym wszystkim obowiązki kompozytora filmowego? Jak to jest pracować jako kompozytor muzyki filmowej? A jak ktoś zostaje kompozytorem? Czytaj dalej aby się dowiedzieć.
Wybór kompozytorów
Gdyby kompozytorzy filmowi musieli wybierać, co wybraliby jako swoje ulubione ścieżki dźwiękowe do filmów? Magazyn „Variety” zadał to pytanie 12 kompozytorom. Oto niektóre z ich wyborów:
- „Pewnego razu na Zachodzie” (Ennio Morricone)
- „ET”, „Gwiezdne wojny” i „Park Jurajski” (John Williams)
- „Psycho” (Bernard Herrmann)
- „Poltergeist” i „Omen” (Jerry Goldsmith)
- „Władca Pierścieni” (Howard Shore)
[źródło: Magazyn Rozmaitości ].