Jak działają torfowiska żurawinowe

Co takiego jest w żurawinie , że pozwala jej rosnąć i rozwijać się na bagnach? Biorąc pod uwagę delikatną naturę jagody i intensywną rubinową poświatę, trudno sobie wyobrazić, że idealnym środowiskiem do jej przetrwania byłoby tak niezwykłe i surowe miejsce.

Torfowiska to jeden z najbardziej charakterystycznych typów terenów podmokłych w Ameryce Północnej . To dziwne ekosystemy charakteryzujące się gęstym mchem torfowca, kwaśnymi wodami , osadami torfowymi i gąbczastą, matową substancją na powierzchni wody. Żurawina najlepiej rozwija się w korytach torfowisk, które składają się z naprzemiennych warstw piasku, torfu, żwiru i gliny. Pnącza żurawiny wytwarzają poziome łodygi zwane biegaczami , które mogą dorastać do 1,82 metra długości i obficie rozrastać się po dnie torfowiska.

Rośliny rosnące na torfowiskach muszą zmagać się z szeregiem niesprzyjających warunków, ale trwałość żurawiny pozwala jej przetrwać w tym siedlisku. Na przykład żurawina, aby przetrwać, potrzebuje świeżej wody. Oczywiście fakt, że torfowiska składają się głównie z kwaśnej wody, stanowi wyzwanie dla rośliny. Na szczęście zdrewniałe łodygi owocu są twarde, a ich małe listki mają skórzaną konsystencję. Umożliwia to roślinie zatrzymanie jak największej ilości świeżej wody poprzez ograniczenie ilości wody użytkowej, która przepływa [źródło: Johnson ]. Drobne korzenie rośliny również absorbują i wykorzystują azot organiczny, aby przetrwać, pomimo niedoboru składników odżywczych w sterylnej glebie torfowiska [źródło: Eck]. Co więcej, winorośl żurawinowa jest wytrzymała – nieuszkodzona może trwać w nieskończoność. W rzeczywistości niektóre winorośle na torfowiskach żurawinowych w Massachusetts mają ponad 150 lat [źródło: CCCGA ].

Żurawina stała się poszukiwaną rośliną uprawną, ponieważ jest wszechstronna i pełna składników odżywczych i przeciwutleniaczy . Aby sprostać globalnemu zapotrzebowaniu, rolnicy muszą podjąć szeroko zakrojone działania, aby utrzymać swoje torfowiska żurawinowe w nieskazitelnym stanie, aby utrzymać mocne plony. W tym artykule przyjrzymy się staraniom rolników, aby ich jagody były zdrowe przez cały rok. Zobaczymy też owoce pracy rolników, gdy nadejdzie jesienny sezon żniw.

Na następnej stronie przyjrzymy się bliżej tym żurawinowym torfowiskom i omówimy coraz bardziej kluczową rolę, jaką człowiek odgrywa w tworzeniu tych środowisk.

1. Czym są bagna i skąd się wzięły?
2. Utrzymywanie zdrowej żurawiny
3. Jesienne Żniwa Żurawiny
4. Uprawa żurawiny a gospodarka lokalna
5. Skutki środowiskowe torfowiska żurawinowego

Naukowcy odkryli, że torfowiska zostały utworzone przez osady lodowcowe tysiące lat temu. Wiele torfowisk powstało jako stawy i małe jeziora zwane kotłowniami , które powstały, gdy lodowce zaczęły się od siebie oddzielać. Lodowce te ugrzęzły w zagłębieniach lądu i stopiły się pod koniec epoki lodowcowej . Te otwory po czajnikach, wyłożone nieprzepuszczalnymi materiałami, takimi jak glina, zostały wypełnione wodą i materią organiczną; wkrótce potem zaczęły tam rosnąć i kwitnąć wyjątkowe rośliny, takie jak żurawina . Uważa się, że dzisiejsze naturalne torfowiska, takie jak Tannersville Cranberry Bag w górach Pensylwanii, powstały około 10 000 lat temu.

Należy pamiętać, że żadne dwa naturalne torfowiska żurawinowe nie są dokładnie takie same. Mogą różnić się konsystencją, kształtem, głębokością i rozmiarem. Typowe torfowisko, które można znaleźć w basenie Nowej Anglii, często wygląda jak okrągły staw z pływającą matą mchów torfowych lub krzewów wrzosowisk. Wody otwarte mogą być otoczone przez turzyce, krzewinki i otaczający je las iglasty. Torfowiska kotłowe mogą być stosunkowo małe - lub mogą rozciągać się na kilkaset akrów i mierzyć do 40 stóp głębokości (12,2 km) [źródło: Johnson ]

Wiele czynników środowiskowych może wpływać na tworzenie się torfowisk, ale nic nie jest tak ważne jak obfite zaopatrzenie w wodę. W Kanadzie krajobrazy przypominające torfowiska są rozległe i mogą rozciągać się na tysiące mil. Czemu? Tamtejsze torfowiska mają prawie stały dostęp do wody. Z drugiej strony, w niektórych częściach Stanów Zjednoczonych torfowiska rozwinęły się tylko w zagłębieniach, w których woda gromadzi się w basenach lub w niskich obszarach, gdzie drenaż spowalnia lub całkowicie zatrzymuje się [źródło: Johnson ].

Co ciekawe, zakwaszenie torfowiska, niskie temperatury i brak tlenu spowalniają aktywność biologiczną samego torfowiska. Gdy martwa materia rozkłada się w nim, torfowisko staje się jeszcze bardziej zastojowe i ubogie w tlen. Większość bakterii i grzybów nie może przetrwać bez tlenu; w rezultacie te czynniki rozkładu nie są już obecne. Kiedy coś umiera w bagnie, rozkłada się znacznie wolniej i dlatego może być doskonale zachowane przez tysiące lat [źródło: Johnson . Mówiąc wprost: jeśli próbujesz pozbyć się czegoś niesmacznego, powinieneś poszukać gdzie indziej.

Większość torfowisk obecnie wykorzystywanych do produkcji żurawiny jest sztuczna. Były one zwykle rozwijane na naturalnych terenach podmokłych lub na wyżynach wykorzystywanych do odtworzenia środowiska podmokłych. Aby prosperować, każde miejsce musi mieć obfite źródło świeżej wody, dostęp do źródła piasku, zdolność do zatrzymywania wód powodziowych i wyrównania topografii terenu. Przy wyborze miejsca na torfowisko należy również wziąć pod uwagę względy środowiskowe.

Rośliny bagienne

Torfowiska mogą wspierać szereg unikalnych gatunków roślin:

• Dzban północny – mięsożerna roślina
• Cotton Grass -- turzyca
• Borówka - krzew
• Herbata Labrador - drzewo i wrzosiec
• Tamarack – drzewo iglaste

Sezon wegetacyjny żurawiny trwa od kwietnia do listopada; pąki owocujące dojrzewają w okresie zimowego spoczynku. W okresie spoczynku surowa zimowa pogoda może zaszkodzić lub nawet zabić winorośl żurawiny, dlatego rolnicy muszą podejmować środki zapobiegawcze, aby chronić swoje uprawy. Rolnicy zalewają torfowiska żurawinowe (które często zamarzają), aby chronić pnącza i pąki przed urazami związanymi z zimną pogodą. Generalnie pierwsza powódź ma miejsce w grudniu i utrzymuje się na torfowiskach do końca zimy.

Praktyka zwana piaskowaniem ma również kluczowe znaczenie dla zdrowia żurawiny i samego torfowiska. To jest dokładnie to, o czym myślisz - warstwa piasku o grubości od 1,27 do 5,08 cm jest nakładana na powierzchnię torfowisk żurawinowych co kilka lat, aby uzyskać różne pozytywne efekty. Zimą hodowcy mogą nakładać piasek na lód. Po wiosennych roztopach piasek przenika aż do winorośli. To stymuluje nowy wzrost, ponieważ piasek pokrywa łodygi, co zachęca do ukorzeniania się i zwiększa produktywność winorośli. Piaskowanie zmniejsza również populacje owadów, hamuje choroby, zwalcza chwasty i grzyby oraz poprawia ogólną produktywność torfowiska. Piasek faktycznie zakopuje nasiona chwastów, zarodniki grzybów, jaja owadów i żywe owady [źródło CCGGA].

Gdy nadchodzi wiosna, winorośl budzi się z długiego stanu uśpienia na sezon wegetacyjny. Hodowcy usuwają zimową powódź z torfowisk, gdy nadchodzi cieplejsza pogoda. Mimo że surowe zimowe miesiące mają już za sobą, rolnicy wciąż stoją w obliczu utrzymujących się zagrożeń, które mogą potencjalnie zniweczyć całe ich zbiory – na przykład twardy mróz. Wraz z początkiem sezonu wegetacyjnego rolnicy muszą być czujni i uważnie obserwować prognozę pogody. Pracownicy mogą potrzebować natychmiast włączyć system nawadniający, aby woda przepływała przez winorośle na bagnach, jeśli jagody są zagrożone zamarznięciem.

Nawet torfowiska wymagają wiosennego sprzątania. To wtedy rolnicy kontrolują populacje chwastów i dokonują niezbędnych renowacji siedlisk żurawi. W niektórych przypadkach konieczne może być ponowne sadzenie. Przygotowanie do sadzenia nowych winorośli może wymagać użycia ciężkiego sprzętu do przemieszczenia gleby, wyrównania torfowiska i wyrównania zagonów. Pracownicy mogą również zmodernizować systemy irygacyjne torfowiska, jeśli wymagają konserwacji.

Systemy zraszania są potrzebne, aby pomóc uprawom żurawiny radzić sobie z letnimi upałami. Żurawina może wymagać do ćwierć cala (0,63 cm) wody na akr dziennie podczas najgorętszych i najbardziej suchych dni [źródło: CCCGA ]. Pszczoły odgrywają dużą rolę również w miesiącach letnich ze względu na zapylanie.

Zbiory jesienne odbywają się co roku od połowy września do początku listopada. O co chodzi w tych wszystkich ekscytacjach, zobaczymy na następnej stronie.

Kiedy widzisz zdjęcia rolników, którzy wydają się stać pośrodku pływającego pola żurawin , czy wiesz dokładnie, co się tam dzieje? Mówiąc najprościej, nadszedł czas żniw.

Proces zbierania żurawiny z winorośli był kiedyś pracochłonny i nieefektywny, ponieważ jagody były zbierane ręcznie. Z biegiem lat wprowadzono bardziej efektywne metody zbioru żurawiny.

Ponieważ owoce żurawiny mają w sobie kieszenie z powietrzem, ktoś wpadł na genialny pomysł, aby zalać bagna wodą , aby usunąć jagody z winorośli. Pierwsze udane pozyskiwanie wody miało miejsce w latach 60. XX wieku; jest to obecnie dominująca metoda zbioru żurawiny. Suche torfowiska, znane również jako zbiory na mokro, są zalewane nawet 45,7 centymetrów wody w noc poprzedzającą żniwa. Następnego dnia rolnicy używają kołowrotków z wodą, zwanych trzepaczkami do jajek , aby usunąć jagody z winorośli, tak aby wypłynęły na powierzchnię wody. Rolnicy następnie przedzierają się przez bagno i zbierają owoce dużymi drewnianymi lub plastikowymi miotłami. Ten proces nazywa się corralling. Po zebraniu zebranych jagód są one przenoszone do obszaru załadunku, gdzie są podnoszone przez przenośniki taśmowe. (Czasami ciężarówka z pompą zasysa jagody bezpośrednio z torfowiska.) Jagody są następnie czyszczone przed przetwarzaniem. W ten sposób zbiera się ponad 85 procent plonów; jednak użycie kołowrotka z wodą do oderwania jagód od winorośli jest stosunkowo trudne dla delikatnych owoców. Dlatego też żurawinę zbieraną na mokro wykorzystuje się głównie do produkcji soków, sosów lub jako składnik innych produktów.

Zbiór na sucho to dla rolników najlepszy sposób na zebranie najświeższych jagód. Ta metoda zbioru jest wykorzystywana do zaopatrzenia rynku świeżych owoców. Hodowcy chodzą z ciągniętymi za nimi mechanicznymi grabiami. Te grabie mają metalowe szczypce, które służą do przeczesywania jagód z winorośli. Gdy maszyna porusza się po bagnie, zęby przesuwają się po ziemi pod winoroślami, zrywając jagody, które są następnie przenoszone do worków. Następnie owoce są zabierane z torfowisk pojazdem (czasem helikopterem ) w celu ochrony winorośli w torfowisku. Żurawina jest następnie szybko dostarczana do stacji odbiorczych, a następnie do sklepu spożywczego.

Kiedy myślisz o przemyśle żurawinowym, możesz pomyśleć o Nowej Anglii. Może cię zaskoczyć informacja, że ​​stan Wisconsin na Środkowym Zachodzie faktycznie dostarcza prawie 60 procent dostaw żurawiny w USA. W rzeczywistości Wisconsin wyprodukował aż 4,3 miliona baryłek owoców w 2008 roku [źródło NASS ]. Przemysł żurawinowy dostarcza rocznie prawie 350 milionów dolarów do gospodarki Wisconsin [źródło: WSGA ]. Aby dać ci pewną perspektywę w tej sprawie, jedna beczka żurawiny waży dokładnie sto funtów; całe Stany Zjednoczone wyprodukowały w 2008 r. 7,6 mln baryłek [źródło: NASS ].

Massachusetts jest największym po Wisconsin producentem żurawiny w Stanach Zjednoczonych, szczycąc się około 30 procentami produkcji żurawiny w kraju w 2008 r. – największej uprawy żurawiny w stanie w historii. (Pozostałe trzy główne stany produkujące żurawinę to New Jersey, Oregon i Waszyngton.) Ze względu na sprzyjające warunki pogodowe w kluczowych obszarach, produkcja żurawiny w dwóch największych stanach produkujących żurawinę wzrosła w 2008 r., co dało ogólny 16-procentowy zysk krajowy z nieco rozczarowujący 2007 [źródło: NASS ].

Kiedy odkryjesz przemysł uprawy żurawiny, znajdziesz wiele małych, wielopokoleniowych gospodarstw rodzinnych z mniej niż dwudziestoma hektarami torfowisk. Jesienne zbiory stały się nie lada atrakcją turystyczną na wielu obszarach; Festiwale i imprezy żurawinowe w miastach od Cape Cod po północno-zachodnie wybrzeże Pacyfiku każdego roku wpompowują znaczne dolary w lokalną gospodarkę [źródło: Greenfield ]. Na przykład ogłoszona rozbudowa o 5000 akrów łóżek żurawinowych w małym miasteczku Cranmoor w stanie Wisconsin może doprowadzić do powstania ponad 1000 miejsc pracy [źródło Shuda ]. Niedawno miasto Whitefish Point w stanie Michigan zostało nazwane stolicą żurawiny w stanie Michigan. Nagroda i wyróżnienie mogą ożywić lokalną gospodarkę, przyciągając większe zainteresowanie branży [źródło: CC ].

Pomimo popularności amerykańskiego przemysłu żurawinowego, istnieją inne kraje, które również poważnie podchodzą do swojej żurawiny. Stany Zjednoczone i Kanada łącznie uprawiają większość żurawin na świecie na około 48 000 akrów (194,25 km²) torfowisk żurawinowych. Kanadyjskie prowincje Kolumbia Brytyjska i Quebec zajmują około 8000 tych akrów; Chile ma około 1000 akrów (4,05 km2) własnych torfowisk żurawinowych [źródło: CCGA ]. Obecnie Kolumbia Brytyjska odpowiada za ponad 80 procent całej produkcji w Kanadzie i może wyprodukować ponad 750 000 baryłek żurawiny rocznie. Ta suma stanowi prawie 10 procent rocznej produkcji żurawiny w Ameryce Północnej [źródło: BCCGA ].

Miejsca uprawy żurawiny

Lokalizacje inne niż Nowa Anglia, gdzie żurawina jest uprawiana komercyjnie:

• W Stanach Zjednoczonych: New Jersey, Oregon, Waszyngton, Wisconsin, Michigan i Minnesota
• W Kanadzie: Kolumbia Brytyjska, Quebec, Nowy Brunszwik, Nowa Szkocja, Ontario i Wyspa Księcia Edwarda
• W Ameryce Południowej: Chile

Żurawina uprawiana komercyjnie może mieć negatywny wpływ na środowisko, ale jeśli przyjrzysz się uważnie sytuacji, zauważysz, że następuje kompromis. Jak się dowiedzieliśmy, świeża wodama kluczowe znaczenie dla przetrwania torfowiska, ale lokalne strumienie i rzeki mogą zostać uszkodzone przez pestycydy i nawozy często stosowane w torfowisku żurawinowym. To zanieczyszczenie dróg wodnych może zaszkodzić rybom i innym organizmom wodnym. Innym zagrożeniem jest możliwość wzrostu temperatury wody w wodach poniżej torfowiska. Wzrost temperatury wody może wynikać z budowy zapór w strumieniach, tworzących stawy wodociągowe lub kierowania wody w strumieniach na swoje torfowiska. Wykazano, że cieplejsza woda ma szkodliwy wpływ na siedlisko pstrąga. Ponadto uprawa żurawiny spowodowała znaczną część strat na terenach podmokłych ; rezultatem przekształcenia naturalnego mokradła w torfowisko jest utrata dzikiej przyrody i bioróżnorodności [źródło: Watson ].

Wszystko to ma jednak pozytywny wpływ: komercyjna uprawa żurawiny wymaga znacznej sieci wsparcia, która może obejmować wiele akrów niezagospodarowanych pól, lasów, strumieni i stawów. Te ziemie pomocnicze zapewniają cenne siedliska dla dzikiej przyrody. Farmy żurawin mogą również stanowić barierę dla rozrastania się miast : inicjując najlepsze możliwe praktyki zarządzania, rolnicy przyjmują również bardziej przyjazne dla środowiska podejście do uprawy roślin [źródło: Watson ]. Na przykład ograniczyli ilość stosowanych pestycydów, ustanawiając programy zintegrowanego zwalczania szkodników (IPM). IPM to inicjatywa Agencji Ochrony Środowiska(EPA), którego celem jest ochrona zdrowia publicznego, zmniejszenie zanieczyszczenia na obszarach ekologicznie wrażliwych i zmniejszenie narażenia pracowników gospodarstw rolnych na pestycydy poprzez ograniczenie ich stosowania w uprawach. Inicjatywa osiąga to poprzez uważne monitorowanie sposobu, w jaki szkodniki wchodzą w interakcję ze swoim środowiskiem i wykorzystywanie tych informacji w połączeniu z metodami zwalczania szkodników, które przynoszą korzyści środowisku [źródło: Cahill ]. Przemysł żurawinowy również aktywnie rozwija praktyki, które zachęcają do ochrony jakości wody i terenów podmokłych [źródło: Watson ].

Jak widzieliśmy, Ameryka Północna wspiera prężny przemysł żurawinowy. Uprawa tej rośliny na bagnach żurawinowych, o których właśnie się dowiedzieliśmy, miała pewien wpływ na środowisko. To, czy ten efekt jest negatywny, czy pozytywny, zależy tylko od twojego punktu widzenia.

Spójrz na linki na następnej stronie, aby uzyskać więcej informacji na temat torfowisk żurawinowych i uprawy żurawiny.

Powiązane artykuły

Źródła