Jak rozwijać podniebienie dziecka

Wybredni jedzący są na równi z kursem dla dzieci. Niektóre dzieci po prostu nigdy nie lubią przygód. Inni, którzy zjadliby cokolwiek w wieku 18 miesięcy, nagle zjedzą tylko dwa lub trzy różne pokarmy w wieku dwóch lat.

Dzieci zazwyczaj wyrastają z bardzo wąskich nawyków żywieniowych. Są naturalną częścią dorastania. Ostrożność wobec nowych pokarmów, czyli neofobia żywieniowa , jest po części ewolucyjną adaptacją mającą na celu ochronę naszych przodków przed spożywaniem szkodliwych substancji. Ale neofobia żywieniowa, wraz z dietą zawierającą tylko masło orzechowe i zwykłą odmową jedzenia tego, co jest na talerzu, są również zjawiskami rozwojowymi.

Po pierwsze, kubki smakowe dzieci nie są w pełni ukształtowane, więc dosłownie nie mają smaku na wszystkie potrawy, które jedzą dorośli. Z psychologicznego punktu widzenia małe dzieci często nie przepadają za różnorodnością (choć świadkiem, jak maluch upiera się, by codziennie nosić tę samą ukochaną koszulę), a także są w trakcie potwierdzania raczkującej niezależności. Czy jest lepszy sposób na powiedzenie „Nie jesteś moim szefem” niż wybranie tego, co gotuje szef?

Problem polega oczywiście na tym, że dieta składająca się tylko z masła orzechowego nie zaspokaja wszystkich potrzeb żywieniowych człowieka. Ponadto chęć spróbowania nowych i odmiennych potraw w młodym wieku może być dobrym początkiem trwałego nawyku otwartości umysłu. Dlatego rodzice wytrwale próbują poszerzyć podniebienia swoich dzieci, z różnym skutkiem.

Chociaż nie ma niezawodnej metody na wyciągnięcie dzieci z rutyny pokarmowej, istnieją dobre sposoby na zwiększenie szans na sukces:

Pozwól im pomóc

Zaangażowanie dzieci w wybieranie i przygotowywanie nowej żywności zwiększa prawdopodobieństwo, że zdecydują się ją zjeść. Zabierz je ze sobą do sklepu spożywczego i pozwól im wybrać warzywo na obiad. Przygotowując go, daj im taką pracę, jak posypanie soli (już odmierzonej przez Ciebie!) lub wrzucenie jej do sosu.

Spraw, aby jedzenie było zabawne

Jeśli jedzenie jest czynnością, a nie obowiązkiem, wybredna osoba może zapomnieć, że jest taka wybredna. 18-miesięczne dziecko uwielbia maczać różne rzeczy, więc podawaj nowe jedzenie z dipem, który już lubi. Lub przygotuj nowe, kolorowe przekąski na kameralne „przyjęcie herbaciane”.

Ogranicz słodycze i przekąski

Jeśli naje się sok i precle, jest mniej prawdopodobne, że zje w porze obiadowej niezbyt słodkie, nie tak słone marchewki i kurczaka na swoim talerzu.

Unikaj pokusy „beżowego jedzenia”

Makaron, panierowany kurczak i frytki są w porządku, ale nie tylko. Nie przechodź automatycznie do beżowego menu dla dzieci, kiedy wychodzisz; Zamów dzieciom pół porcji kolorowego „jedzenia dla dorosłych” lub podziel się własnym przystawką.

Trzymaj się tego

Być może będziesz musiał wprowadzać nowe jedzenie dziesiątki razy, zanim ugryzą. Ekspozycja jest kluczem. Po prostu kładź to na talerzu i są szanse, że w końcu to zjedzą.

Pamiętaj tylko, że „trzymaj się tego” nie oznacza „nalegaj”. Zmuszenie dzieci do zjedzenia czegoś nie przyniesie wiele dobrego poza chwilową wartością odżywczą i prawdopodobnie doprowadzi do powstania osoby z problemami z jedzeniem i odżywianiem.

Jak w przypadku każdego dobrego rodzicielstwa, dopóki dziecku nie grozi niebezpieczeństwo (jeśli martwisz się niedoborami żywieniowymi, koniecznie skontaktuj się z pediatrą), kluczem do rozwoju podniebienia dziecka jest cierpliwość, elastyczność i zdrowa dawka perspektywy: Istnieje 99% szans, że wyrosną z wybrednego jedzenia tak naturalnie, jak wyrosną z żucia na własnych nogach [źródło: BWH ].

Czy wiedziałeś?

Strach przed nową żywnością nazywa się neofobią żywieniową. Obejmuje niesmak („Nie lubię tego smaku”), poczucie zagrożenia („To jedzenie nie wydaje się bezpieczne”) i obrzydzenie („Wynoś się z moich ust natychmiast!”). Wstręt najczęściej kojarzy się z teksturą [źródło: TMN ].

Powiązane artykuły