Wprowadzenie do rezerwatów myśliwskich

Może to Elmer Fudd, zawsze goniący za tym „wulgarkiem”, który wywołał twoje zainteresowanie polowaniem. Być może dorastałeś na wsi i jako dziecko nauczyłeś się polować. Prawdopodobnie polowałeś, odkąd poradziłeś sobie z łapówką od 12-guage twojego taty. I znowu, możesz być po prostu ciekawy. Tak czy inaczej, gdzie myśliwi idą dziś na polowanie?

Wraz z rozwojem miast otwarte tereny stają się coraz rzadsze i cenniejsze. Mając mniej ziemi do polowania, mniej ludzi zostaje myśliwymi. Rezerwaty łowieckie to działki ziemi, na których wydane przez odpowiednie stany są licencjonowane, aby oferować polowania za opłatą.

Możesz wybrać prezerwę komercyjną, która istnieje, aby zarabiać pieniądze dla właściciela, lub prezerwę niekomercyjną, która działa jako organizacja non-profit; oba oferują sześciomiesięczny sezon. Tak czy inaczej, uzyskasz bezpieczne i zabawne wrażenia wśród rodzimych siedlisk.

Rezerwaty myśliwskie, dobre czy złe – i argumenty są przemawiane za obie strony – działają na rzecz minimalizacji trendu zagospodarowania terenu, oferując dzikie schronienie ssakom i ptactwu, a także miejsce dla myśliwych, aby mogli znaleźć swoje miejsce w łańcuchu pokarmowym i świat sportu.

Kiedy w 2001 roku US Fish and Wildlife Service przeprowadziła ankietę wśród myśliwych, odkryła między innymi, że dzisiejszy myśliwy wydaje na ten sport ponad 20 miliardów dolarów rocznie. Mając mniej ziemi do polowania, coraz więcej ludzi poluje na rezerwaty ziemi [źródło: Marshall ]. To dobra wiadomość dla stanów oferujących przetwory (a prawie każdy stan ma przynajmniej jeden), ale punkt sporny dla wielu ustawodawców, właścicieli ziemskich, aktywistów i tych, których nie stać na czasami kosztowne opłaty za torby i tagi na tych prywatnych gruntach [ źródło: North American Gamebird Association ].

Jeśli pomysł polowania na ogrodzoną faunę wydaje ci się nowy i niezwykły, czytaj dalej, ponieważ na następnych kilku stronach damy ci wirtualną wycieczkę po świecie rezerwatów łowieckich - i nic cię to nie kosztuje .

1. Argumenty przemawiające za łowieckim rezerwatem
2. Rezerwaty łowieckie i migracja zwierzyny
3. Rezerwaty łowieckie i prywatyzacja zwierzyny łownej
4. Rezerwaty łowieckie i choroby zwierząt

Chociaż nigdy nie twierdzono, że polowanie jest z konieczności „łatwe”, przyjrzyjmy się najpierw oczywistym zaletom polowania na rezerwaty.

W przypadku wielu przetworów myśliwskich możesz spakować koguta, a następnie udać się na obiad, podczas gdy personel obiektu czyści zdobycz. To miły dodatek dla tych sportowców, którzy nie lubią kłopotów ze sprzątaniem. Inne zalety tych przetworów obejmują zorganizowanie transportu, zakwaterowania i posiłków za jedną cenę [źródło: Thoms ].

Jeśli polowanie nie jest twoją rzeczą, przetwory nadal dają dobrą okazję do spędzenia czasu z przyjaciółmi i rodziną, ponieważ te prywatne tereny są często rozproszone – niektóre mają powierzchnię 10 000 akrów (4047 hektarów) lub więcej [źródło: Florida Fish and Komisja Ochrony Dzikiej Przyrody . Według Jima Trinkleina z Michigan Association of Gamebird Breeders and Hunting Preserves, oferują inne coraz rzadsze udogodnienia. Na tych terenach istnieją możliwości uprawiania turystyki pieszej, obserwowania ptaków i biwakowania.

Mówiąc o budżecie, przetwory dodają gospodarce Stanów Zjednoczonych 1,6 miliarda dolarów. Uczą młodzież umiejętności kontrolowania broni i pracują nad zaszczepieniem poczucia zarządzania i dumy z naturalnych krain [źródło: North American Gamebird Association ].

Więc jeśli przetwory są tak wspaniałe dla myśliwych, co z upolowanymi? W następnej części przyjrzymy się migracji oraz temu, jak konserwatorzy i konserwatorzy mogą oferować miejsca dokarmiania i odpoczynku zwierząt podczas ich corocznych wędrówek.

Dając mu strzał

Dla wielu dziecinne rozpoczęcie polowania z rodziną w dniu otwarcia jest tak samo amerykańskie jak szarlotka. I chociaż otwarty teren znika, tradycyjne programy bezpieczeństwa myśliwych, takie jak program sportów strzeleckich 4-H i sponsorowane przez państwo klasy bezpieczeństwa myśliwych, wciąż utrzymują część swoich liczb, twierdzą urzędnicy.

Gdy ziemia znika, dzikie zwierzęta idą z nią. W przypadku 10 000 żurawi kanadyjskich, które zatrzymują się w rezerwacie przyrody Jasper-Pulaski w stanie Indiana na swojej ścieżce migracyjnej, wartość tego rezerwatu łowieckiego, który stał się obszarem dzikiej przyrody, nie może być kwestionowana. Wyznaczony jako farma i rezerwat zwierzyny łownej w latach 30. XX wieku, Jasper-Pulaski utrzymuje obecnie ponad 8 000 akrów (3237,6 hektarów) siedlisk dzikich zwierząt dla tych i innych zwierząt wędrownych [źródło: Indiana Department of Natural Resources ]. Dla żurawi miejsca odpoczynku, takie jak Jasper-Pulaski lub obszar Greater Yellowstone w Wyoming, mają kluczowe znaczenie dla przetrwania gatunku.

Migracja to naturalny sposób na zapewnienie gatunkom przetrwania, zapewnienie niezbędnego schronienia i dostępu do pożywienia o każdej porze roku. Rezerwaty znajdujące się na terenach migracyjnych przepuszczają wiele zwierząt podczas migracji, co daje myśliwym większą możliwość odstrzelenia cennego okazu.

Jednym z argumentów przeciwko rezerwatom łowieckim jest jednak to, że ta okazja to nic innego jak „ polowanie w puszkach ”, ponieważ wiele prywatnych terenów łowieckich wykorzystuje ogrodzenia do przechowywania zdobyczy [źródło: Gerstenzang ]. To właśnie podczas prywatnego polowania wiceprezydent Dick Cheney zranił innego myśliwego w 2006 roku, wywołując powszechną krytykę tego sportu.

Rezerwaty można również wykorzystać do prywatyzacji zwierzyny, która rozdarła społeczność łowiecką. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się dlaczego.

Krzyczę to w górę

Od 2001 roku Operation Migration pomaga żurawiom i gęsiom wrócić do domu podczas migracji.

Będąc na krawędzi wyginięcia, żuraw krzykliwy odbił się drastycznie od lat 40. XX wieku, kiedy to znalazł się na liście zagrożonych gatunków z zaledwie 15 ptakami [źródło: Operation Migration]. Krztusiec, który ma około 7 stóp wysokości (2 metry), ma rozpiętość skrzydeł około 7 stóp (2 metry) i jest jednym z dwóch gatunków żurawi występujących w Ameryce Północnej [źródło: Cornell Lab of Ornithology ]. Z 15 wszystkich gatunków żurawi, żuraw kanadyjski jest drugim [źródło: Hoffman ]. Operation Migration, która była pionierem początkowej „migracji prowadzonej przez człowieka” w 1993 roku, prowadzi ptaki wędrowne do domu za pomocą lekkich samolotów [źródło: Operation Migration ].

Prywatyzacja. Jesteśmy do tego przyzwyczajeni w opiece zdrowotnej, ale nie chodzi tylko o szpitale. Nawet myśliwi stają w obliczu kryzysu prywatnej własności ziemi i zwierzyny łownej.

W 2001 roku ponad połowa ludzi polujących w USA robiła to na gruntach prywatnych. Według Jaya Strangisa, redaktora magazynu BowHunting Petersona, może to być jedyna przyszłość dla myśliwych, ponieważ prywatna ziemia staje się jedynym środkiem do uprawiania sportu [źródło: Strangis ].

W Crex Meadows Wildlife Area w Wisconsin tylko 2400 (971,2 ha) z 30 000 akrów obszaru Meadows (12 140,6 ha) jest zamkniętych dla myśliwych. W przypadku kempingów, zajęć z dzikiej przyrody i innych form rekreacji, ten przykład prywatyzacji ma minimalną cenę. Podobnie jak w przypadku wielu innych ziem stanowych, aby uzyskać dostęp do ziem, wymagana jest naklejka parkowa. Ceny wahają się od 5 USD za jednogodzinny bilet wstępu do 35 USD za roczne zezwolenie poza stanem. W przypadku innych terenów, takich jak te przeznaczone wyłącznie na polowania lub prywatne gospodarstwa rodzinne, podjęcie decyzji o pobieraniu opłaty za usługę przewodnika może być kłopotliwe.

Jeśli prywatyzacja jest jedną „utrapieniem” sportu, to jakie inne istnieją? Czytaj dalej, aby dowiedzieć się o chorobach na rezerwatach myśliwskich.

Towarzysze broni

Dla 12% niepełnosprawnych myśliwych dostęp do rezerwatów łowieckich i innych terenów może być wyzwaniem. Kilka stanów, takich jak Massachusetts i Karolina Północna, oraz liczne rezerwaty zwierzyny łownej podjęły działania, aby pomóc swoim kolegom sportowcom [źródło: Frye ]. Istnieje kilka programów dla osób niepełnosprawnych, które chcą uczestniczyć w tej działalności.

USSA, czyli United Special Sportsmen Alliance, oferuje przygody na świeżym powietrzu dla nieuleczalnie chorych lub niepełnosprawnych dzieci i ich rodzin, które chcą spędzać czas na świeżym powietrzu, a niepełnosprawni sportowcy Ameryki chcą, aby każdy miał szansę cieszyć się świeżym powietrzu [źródło: Disabled Sportsmen of America ].

Przetrwanie najsilniejszych to naturalny sposób na odsiewanie słabych od silnych, ale co się dzieje, gdy zdrowe zwierzęta stykają się ze słabymi lub chorymi zwierzętami? Dzieje się to podczas migracji, a to przesunięcie populacji zapobiega chowu wsobnemu, ale może również przyczynić się do rozprzestrzeniania się choroby wśród nowych populacji [źródło: Montana Conservation Science Institute ]. W tej sekcji przyjrzymy się rezerwatom myśliwskim i chorobom wśród zwierzyny łownej.

Chroniczna choroba wyniszczająca, która jest śmiertelnym zespołem wyniszczającym występującym u jeleni i łosi, dotyka zakażone zwierzęta z drżeniem i utratą masy ciała i jest znana jako pasażowalna encefalopatia gąbczasta lub TSE [źródło: Belay ]. Jest również podobny do gąbczastej encefalopatii bydła lub choroby szalonych krów [źródło: McCombie ]. Choroba jest niezwykle zaraźliwa wśród łosi i jeleni w niewoli i chociaż znaleziono ją w stadach w niewoli od lat 60. i na wolności od lat 80., kilka stanów, w tym Kolorado, Wyoming i Nebraska, miało CWD w endemicznych proporcjach [źródło: Asekuracja ] .

Jeśli chodzi o ptaki, które również odgrywają dużą rolę w rozprzestrzenianiu się choroby, w tym głównie wirus Zachodniego Nilu, przenoszenie choroby jest coraz większym problemem, ponieważ populacje dzikie maleją, a liczba ptaków hodowanych w gospodarstwach rośnie [źródło: Reed , Penn State College of Nauki rolnicze ].

Bez względu na to, co o nich myślisz, pamiętaj, że przetwory z dziczyzny oferują w dużej mierze to samo piękno, co w naturze, a w niektórych przypadkach mogą sprawić, że widok z twojego okna będzie tak szeroko otwarty, jak był przed wykonawcami, którzy wprowadzili się po drugiej stronie ulicy.

Jak można zapobiegać chorobom i przenoszeniu chorób?

• Bądź higieniczny: utrzymuj mięso w czystości i chłodnym miejscu.
• Bądź bezpieczny: noś rękawiczki i unikaj dotykania tkanki mózgu i rdzenia kręgowego.
• Bądź mądry: nie strzelaj ani nie jedz zwierząt, które wyglądają na chore. Nie spożywaj tkanek oczu, mózgu ani kręgosłupa.
• Zaangażuj się: poproś, aby twoje mięso było przetwarzane samodzielnie, i skontaktuj się ze stanowym działem ds. dziczyzny i ryb w przypadku jakichkolwiek pytań dotyczących CWD lub Zachodniego Nilu w sezonowej oznaczonej zwierzynie łownej [źródło: Nevada Department Of Wildlife ].

Powiązane artykuły HowStuffWorks

Więcej świetnych linków

­