Wprowadzenie do zalewkowania

Jeśli Twoim pomysłem na łapanie zwierząt jest tekturowe pudełko podparte kijem przymocowanym do sznurka, prawdopodobnie nadszedł czas, abyś przestał oglądać kreskówki i nauczył się, jak działa prawdziwe łapanie w pułapkę.

Pułapki na zwierzęta, czy to na żywność, czy na futra, były częścią ludzkiej kultury od tysięcy lat. Polega ona na użyciu pułapki do złapania zwierzęcia w jego naturalnym środowisku i może być zastosowana do wszystkiego tak małego jak mysz i tak dużego jak niedźwiedź. W epoce lodowcowej ludzie uwięzieni w futrach, aby chronić się przed zimnem. Dzisiaj ludzie łapią na przetrwanie, pożywienie i pieniądze. Pułapki są również czasami używane do kontroli zwierząt – pomyśl o zwykłej pułapce na myszy.

Sport trapping jest teraz dokładnie regulowany przez poszczególne agencje stanowe w Stanach Zjednoczonych, z różnymi prawami określającymi, jak, kiedy i na co ludzie mogą łapać pułapki. Wciąż istnieją również współcześni łowcy futer, ale ponieważ większość futer pochodzi od zwierząt hodowanych na farmach, ich liczba maleje.

Istnieje pięć podstawowych rodzajów pułapek, z których mogą wybierać traperzy: pułapki chwytające ciało , wnyki , pułapki na stopy , klatki i pułapki klejowe . Chociaż łapanie wymaga trochę pracy i cierpliwości z góry, może być bardzo skuteczne i bezpieczne dla trapera, ponieważ nie musi on znajdować się w bezpośrednim sąsiedztwie zwierzęcia, dopóki nie zostanie złapany.

Jednak mimo wszystkich zalet trappingu, ma też swoich przeciwników. Zwierzęta, którym kończyna zostanie złapana w szczęki pułapki, mogą siedzieć z bólu, a niektóre zwierzęta odgryzają nawet kończyny, aby uciec z pułapki.

Zanim poznasz obie strony wielkiej debaty na temat pułapek, ważne jest, aby uzyskać trochę informacji na temat tej legalnej, regulowanej aktywności na świeżym powietrzu. Kliknij następną stronę, aby zacząć od początku – historii pułapek.

1. Historia trapowania
2. Nowoczesne zalewki
3. Przepisy dotyczące odłowów
4. Argumenty na korzyść pułapki
5. Argumenty przeciwko załapaniu

Pułapki istniały w całej historii człowieka. W epoce lodowcowej, kiedy znaczna część świata była pokryta lodowcami, ludzie potrzebowali ciepłych okryć w postaci skór uwięzionych zwierząt.

W Stanach Zjednoczonych łapanie futer było bardzo popularnym przemysłem, ponieważ pionierzy osiedlili się na ziemi. Wychwytywanie futer i handel nimi miały miejsce już w XVII wieku w Ameryce Północnej, aw 1670 w Kanadzie założono firmę skupującą futra Hudson's Bay Company [źródło: Wild About Trapping ]. Kiedy Lewis i Clark badali Zakup Luizjany, jednym z ich zadań było opisanie różnych futrzastych zwierząt zamieszkujących dziką przyrodę.

Pułapki na futrach często prowadziły do ​​głębszej eksploracji rosnącego kraju, ponieważ ludzie z gór wyruszali na poszukiwanie większej liczby zwierząt. Gdy będą się rozwijać, eksplorować i osiedlać, inni podążali za nimi, ustanawiając coraz dalej na zachód punkty handlowe i firmy futrzane.

Wraz z rozwojem kraju traperzy nie tylko mogli odnieść sukces komercyjny, ale także pomagali swoim współobywatelom. Gdy ludzie osiedlali się dalej na pustyni, mieli więcej kontaktu z dzikimi zwierzętami. Pułapki pomogły kontrolować populacje zwierząt, które miały kontakt z uprawami, żywym inwentarzem, a czasem z ludźmi.

Od pionierskich czasów – a na pewno od epoki lodowcowej – zastawianie pułapek całkiem się zmieniło. Czytaj dalej, aby poznać technologię stojącą za nowoczesnym trappingiem.

Regularne Sears Roebuck & Co.

Sears, wcześniej znany jako Sears Roebuck & Co, był kiedyś jedną z największych firm skupujących futra w Stanach Zjednoczonych. Aby promować swoje futra, sklep stworzył broszurę napisaną przez Johnny'ego Muskrata zatytułowaną „Sears Tips to Trappers”. Co tydzień Johnny Muskrat opowiadał także o rynku futer w radiu. Sklep był także gospodarzem Krajowego Pokazu Futra, począwszy od 1926 roku, aby przyznać nagrody - takie jak samochody - najlepszym traperom. Pokaz – i skup futer – został wstrzymany w 1959 roku, kiedy Sears zdecydował się przestawić się z wiejskiego skupienia na rynek miejski [źródło: Fort Green Museum ].

Chociaż pułapki mogą być tak proste, jak dziura w ziemi, przebyły długą drogę od swoich wczesnych dni. I podczas gdy indywidualne komercyjne polowania na futra spadły, ludzie nadal łowią pułapki na własny użytek, czy to na futra, mięso, czy też w celu pozbycia się problematycznego zwierzęcia.

Dzisiejsze pułapki występują w dosłownie setkach rozmiarów i stylów, od pułapek składanych po plastikowe, od łatwych do założenia pułapek po profesjonalne, a nawet wyściełane pułapki na stopy dla szopów.

Chociaż pułapki na przyczółki są często tym, o czym myślą ludzie, gdy myślą o pułapce, pułapki w klatkach stają się coraz bardziej popularne – są pułapką z wyboru, jeśli planujesz złapać i wypuścić zwierzę. Nowoczesne pułapki klatkowe są często wykonane z ocynkowanej stalowej siatki drucianej, więc wytrzymają żywioły. Drzwi klatki są starannie dociskane sprężyną, dzięki czemu mogą się automatycznie blokować po wejściu zwierzęcia. Sprężynowe obciążenie pomaga również szybko zablokować się na miejscu, zanim zwierzę zdąży uciec. Klatki będą również zawierać arkusze ochronne pod uchwytem bezpieczeństwa, aby chronić trapera, gdy idzie po zwierzę. Możesz nawet dodać kółka, aby ułatwić transport. Pułapki klatkowe są często droższe niż inne rodzaje pułapek, ponieważ mogą kosztować mniej niż 50 USD na szczury,Pułapka na żywo Tomahawk ].

Jednak, chociaż łapanie w pułapkę może być przyjemną aktywnością na świeżym powietrzu – lub przydaje się do łapania tego irytującego skunksa wiszącego na skraju twojej posiadłości – jest dokładnie regulowane przez stanowe departamenty zasobów naturalnych. Zajrzyj na następną stronę, aby dowiedzieć się o przepisach dotyczących pułapek.

Trzymaj nos

Mocz jest często popularnym dodatkiem do pułapek, zwłaszcza jeśli polujesz na lisa lub kojota. Wielu traperów zaleca posiadanie butelki ze spryskiwaczem do oddawania moczu, co jest pomocne w przyciąganiu zwierząt. Dobrze, że ludzie nie są przyciągani w ten sam sposób!

Przepisy dotyczące odłowów różnią się w zależności od stanu, dlatego przed rozpoczęciem należy dokładnie zapoznać się z przepisami i regulacjami obowiązującymi w danym stanie. Niektóre stany zakazały nawet pułapek na nogi i stopy, więc być może będziesz musiał zmienić swoje metody w zależności od tego, gdzie jesteś.

Wiele stanów popiera odstawianie pułapek jako legalną aktywność na świeżym powietrzu, niezbędną do kontrolowania populacji dzikiej przyrody i niszczenia ludzi i ich własności. Jednak ludzie muszą ubiegać się o licencję na łapanie i łapanie w sezonie na zwierzę, którego szukają. Nie ma ograniczeń wiekowych dotyczących traperstwa, ale wiele stanów zaleca, aby przed zakupem licencji traperskiej ukończyć udane kursy szkoleniowe dla traperów. Niektóre stany, takie jak Wisconsin, oferują sezony łapania nierezydentów dla niektórych zwierząt. Jednak Wisconsin oferuje tę opcję tylko mieszkańcom stanów, które zezwalają mieszkańcom Wisconsin na zakup licencji na pułapki dla nierezydentów. Istnieją wyjątki dla osób z Hawajów, Michigan, Minnesoty lub Waszyngtonu, którzy chcą uwięzić w Wisconsin [źródło: Departament Zasobów Naturalnych Wisconsin]. Takie stany mogą również wymagać od traperów ukończenia kursu traperskiego w ich stanie lub jego odpowiednika w stanie rodzinnym.

Wiele stanów wymaga również, aby traperzy sprawdzali większość rodzajów pułapek przynajmniej raz dziennie, aby zwierzęta nie były pozostawiane w pułapkach lub klatkach przez dłuższy czas. Niektóre stany nie wymagają regularnego przeglądu pułapek pod lodem; jednak stany takie jak New Hampshire nakazują, aby pułapki lodowe były odwiedzane przynajmniej co 72 godziny [źródło: New Hampshire Fish and Game Department ].

Bez względu na prawa i przepisy obowiązujące w obszarze, w którym łowisz pułapki, pamiętaj, aby dokładnie przejrzeć granice terenu w swoim obszarze pułapkowania. Szanuj prywatną ziemię i zawsze pytaj właściciela gruntu przed umieszczeniem pułapki na obszarze, który nie jest wyraźnie oznaczony jako otwarty do pułapki.

Dlaczego zastawianie pułapek jest tak ważne? Czytaj dalej, aby znaleźć myśli stojące za argumentem na korzyść pułapki.

Przypadkowe ujęcie

Pamiętaj, aby dokładnie przejrzeć wszystkie kompletne przepisy obowiązujące w stanie, w którym łapiesz pułapki. Wielu z nich nieustannie zmienia zasady dotyczące łapania w określonych obszarach stanu, aby uniknąć – i miejmy nadzieję – wyeliminować – przypadkowe zabranie zagrożonego gatunku.

Trapping jest uważany za przyjemną aktywność dla wielu, którzy w nim uczestniczą, ale służy również cennemu celowi w wielu mniej zurbanizowanych obszarach.

Wraz ze wzrostem i rozprzestrzenianiem się populacji ludzkiej dzika przyroda staje się mniej dostępna. Niektóre z tych dzikich zwierząt mogą wchodzić w kontakt z ludźmi – czasami tylko jako uciążliwość dla upraw, ale czasami bardziej niebezpiecznie jako zagrożenie dla ludzi. Zastawianie pułapek może pomóc zminimalizować takie konflikty. Ponadto łapanie w pułapkę może kontrolować drapieżniki zagrożonych gatunków poprzez przenoszenie drapieżników w miejsca, w których populacja jest lepiej zrównoważona. W przeciwieństwie do polowania, łapanie w pułapkę pozwala na złapanie i uwolnienie problematycznego zwierzęcia. Łapanie jest również bezpieczniejsze niż polowanie, ponieważ traper jest usuwany ze zwierzęcia, gdy ma miejsce łapanie w pułapkę. Chore zwierzęta można również uwięzić bez śmierci, zanim choroba będzie mogła się rozprzestrzenić. Gdy znów będzie dobrze, zwierzę może zostać ponownie wypuszczone na wolność.

Ci, którzy przestrzegają przepisów ustanowionych przez ich agencje państwowe, mogą być bardzo etycznymi myśliwymi. Trzymają się swojego limitu, łapią tylko w odpowiednich godzinach i porach roku oraz regularnie sprawdzają swoje pułapki – przynajmniej raz dziennie, jeśli nie częściej – aby nadążyć za najlepszymi praktykami łowieckimi.

Jednak zastawianie pułapek jest nadal kontrowersyjną działalnością. Nawet ci traperzy z najlepszymi praktykami i najlepszymi intencjami mogą nadal szkodzić zwierzętom. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, dlaczego niektórzy ludzie uważają zastawianie pułapek za nieludzkie.

Konieczność naukowa

Naukowcy wykorzystują również pułapki do badania zwierząt. Pozwala naukowcom badać ich zwyczaje, siedliska i wzorce migracyjne. Wyściełana pułapka na nogi jest rodzajem pułapki często stosowanej przez naukowców, aby umożliwić najbardziej humanitarne schwytanie zwierzęcia w celu jego zbadania [źródło: Association of Fish and Wildlife Agencies ].

Nawet z czymś tak małym jak pułapka na myszy, pułapki mogą się zepsuć. Być może miałeś doświadczenie z typową pułapką domową, w której zwierzę zostało złapane tylko przez część pułapki i nie umarło od razu. Takie rzeczy mogą się również zdarzyć w przypadku innych pułapek na zewnątrz, powodując cierpienie zwierzęcia. To jeden z powodów, dla których traperzy powinni często sprawdzać swoje pułapki.

I chociaż istnieją zasady i przepisy, które mają chronić przed przypadkowym schwytaniem, pułapki nie są inteligentne — czasami chwytają zwierzęta, do których nie są przeznaczone. Nie przypominają myśliwych, którzy świadomie celują tylko w rogacza lub bażanta. Zagrożone i zagrożone zwierzęta mogą zostać uwięzione, a także zwierzęta udomowione. Na niektórych obszarach wiejskich ludzie muszą uważać, aby uniknąć dużych pułapek przeznaczonych na niedźwiedzie i inne zwierzęta. W klatkach typu „catch-and-release” uwięzienie niewłaściwego zwierzęcia może nie stanowić większego problemu, ale zamknięcie w małej klatce przez dłuższy czas może być niezwykle stresujące i szkodliwe dla zdrowia dzikiego zwierzęcia czasu.

Chociaż łapanie w pułapkę może być bardzo przydatne i bardzo humanitarne, nawet najlepsze intencje czasami mają niezamierzone negatywne skutki – w tym przypadku okrucieństwo wobec zwierząt. Skomplikowana kwestia pułapkowania prawdopodobnie nie zostanie rozstrzygnięta w najbliższym czasie, więc aby uzyskać więcej informacji, odwiedź linki na następnej stronie.

„Prosta” pułapka na myszy

Pułapki klejowe były kiedyś uważane za bardziej humanitarną alternatywę dla pułapek na myszy, które zatrzaskują się i zabijają myszy w kontakcie. Jednak wiele osób myśli teraz inaczej. Aby uwolnić się od kleju, uwięzione myszy wyciągały kępki własnych włosów, aby uciec, a nawet odgryzały sobie nogi. Jeśli pysk myszy przyklei się do kleju, może się powoli udusić i głodować. Test z 1983 r. wykazał również, że klej podrażnia i bliznuje oczy myszy, a także, że ekstremalny stres i strach powodowały, że myszy pokrywały się własnymi ekskrementami [źródło: In Defense of Animals ].

Powiązane artykuły