W przeciwieństwie do wielu zwierząt, które żyły wokół ludzi od tysiącleci, borsuki nie cieszą się dobrą reputacją. Oprócz bycia maskotką Hufflepuff House w serii „ Harry Potter ” JK Rowling iz wyjątkiem miodożera , niewiele zwierząt noszących imię „borsuka” pozostawia nam duże pojęcie o tym, co te zwierzęta chodzi o.
Może tak być, ponieważ słowo „borsuk” tak naprawdę nic nie znaczy, z ewolucyjnego punktu widzenia. Borsuki świata reprezentują cztery odrębne linie ewolucyjne w obrębie rodziny łasicowatych, Mustelidae, która obejmuje również fretki , wydry i rosomaki . Jedna linia borsuka - reprezentowana przez dwa gatunki borsuków śmierdzących - nie jest nawet łasicą, ale należy do rodziny skunksów, Mephitidae.
Wielka różnorodność, ale niewiele wspólnego
„Borsuki występują niemal na całym świecie, żyją w zróżnicowanych środowiskach i mają zróżnicowaną dietę” - mówi Emily Latch, genetyk dzikich zwierząt z Wydziału Nauk Biologicznych Uniwersytetu Wisconsin-Milwaukee. „Jedną z ich najbardziej wyjątkowych cech jest ich wspólna adaptacja do wykopalisk - życie pod ziemią. Mają zredukowane oczy i uszy, powiększone kończyny przednie i pazury do kopania oraz zwężające się na obu końcach ciała”.
Dobrym przykładem takich adaptacji jest borsuk amerykański ( Taxidea taxus ). Amerykańskie borsuki są przeważnie nocnymi drapieżnikami średniej wielkości, które żywią się głównie gryzoniami, ale także zwierzętami przebywającymi na ziemi, takimi jak węże i ptaki żyjące na ziemi. Chociaż występują głównie na łąkach i innych obszarach bezdrzewnych, mogą również przebywać w lasach. W przeciwieństwie do szopów, kojotów i jeleni z białymi ogonami, nie są zachwyceni obecnością ludzi, dróg, domów i sklepów Verizon, które przychodzą z nami wszędzie, gdzie jesteśmy, ale ponieważ obecnie nie ma zbyt wielu opcji, niechętnie tolerują podmiejskie dzielnice, w których jest dużo ziemi do wykopania.
„Amerykańskie borsuki mają niewielu drapieżników” - mówi Latch. „Orły i duże drapieżniki, takie jak wilki i niedźwiedzie, mogą czasami zabić małego borsuka. Ale ogólnie łasice mają reputację„ uderzających ponad swoją wagę ”. Jeśli chodzi o borsuki, niektóre gatunki, takie jak borsuk amerykański czy borsuk miodowy, mają zasłużoną reputację agresywnych ”.
Badger Mansions
Jedną z rzeczy, która łączy borsuki z całego świata - od Ameryki Północnej po Afrykę po Azję Południowo-Wschodnią - jest ich zwyczaj kopania i życia w norach zwanych „setts”, które składają się z połączonej sieci tuneli i komór. Borsuki mieszkają razem w grupach, liczebność grupy zależy od wielkości kostki. Uważa się, że jeden europejski borsuk ( Meles meles ) osiedlił się w południowej Anglii na obszarze ponad mili kwadratowej (2000 metrów kwadratowych), z maksymalnie 100 wejściami; zapewnia schronienie nie tylko dziesiątkom borsuków, ale także królikom i lisom. Borsuki śpią i rodzą w określonych komorach systemu tuneli i utrzymują te nory w nieskazitelnej czystości - nie przynoszą jedzenia ani nie korzystają z łazienki w środku. Setty mogą również być domem dla wielu pokoleń borsuków - stwierdzono, że niektóre sąponad 100 lat .
Archeolodzy Badger
Borsuki są tak płodnymi i sprawnymi kopaczami, że czasami wykopują starożytne artefakty i szczątki ludzkie w tak przypadkowy sposób, że doprowadziłoby to archeologa do rozpaczy na najwyższe drzewo. Na przykład w 2016 r. Europejski borsuk odkrył 2000-letnią urnę grobową w pobliżu Stonehenge, która zawierała skremowane szczątki, osłonę nadgarstka łucznika, miedziane dłuto i piłę z brązu.
Podobnie w Albercie w Kanadzie w 2016 roku rolnik znalazł ludzką czaszkę wystającą z dziury amerykańskiego borsuka na jego pastwisku dla krów. Okazuje się, że czaszka należała do tubylczej dziewczynki z początku XIX wieku - jeszcze przed przybyciem Europejczyków w te okolice. W stosie odrzuconych borsuka znaleziono również wiele koralików, mosiężnych guzików i pierścieni, które byłyby bardzo cenne w tamtym czasie, co sugeruje, że była to osoba wzrostu, która prawdopodobnie była w drodze między miejscami.
Amerykańskie borsuki polują z kojotami
Jednym z najbardziej wzruszających i tajemniczych aspektów życia towarzyskiego amerykańskiego borsuka jest to, że często wolą polować obok kojotów - nawet pomijając partnera myśliwskiego tego samego gatunku, aby utworzyć krótkoterminowy sojusz myśliwski z jednym z tych psów.
Naukowcy uważają, że to mało prawdopodobne partnerstwo jest wygodne dla obu gatunków, ponieważ ich techniki łowieckie są tak kompatybilne. Borsuk może wkopać się w jamę gryzonia i wypłukać go, tylko po to, by zostać ściganym i złapanym przez szybkiego kojota . I odwrotnie, kojot może ścigać ofiarę pod ziemią tylko po to, aby zostać osaczonym przez bezwzględnego borsuka.
Teraz to powinno przestraszyć drapieżnika
Borsuki wykorzystują mieszankę odgłosów - warczące syczenie, pisk i warczenie - aby odstraszyć napastników, ale także uwalniają śmierdzący, piżmowy zapach, jeśli odstraszające dźwięki nie działają.
