Czy zmiany klimatyczne stworzyły tajemniczą cywilizację 5000 lat temu?

W 2001 roku archeolodzy pracujący w Peru odkryli szokujące odkrycie: masywne konstrukcje stworzone przez człowieka o średnicy setek stóp, zbudowane z kamienia i ziemi. Znaleźli dziesiątki takich kopców w suchych dolinach peruwiańskiego regionu Norte Chico, ciągnących się od Andów po zachodnie wybrzeże.

Z pewnością nie są to pierwsze kopce odkryte w Peru, ale jest w nich coś wyjątkowego. Mogą reprezentować zmianę w najbardziej podstawowym rozumieniu początków cywilizacji w obu Amerykach.

Wyglądają jak piramidy o płaskim szczycie, dochodzące do 26 metrów wysokości [źródło: ScienceDaily ]. W porównaniu z piramidami imperium Majów w Ameryce Południowej, czy później imperium Inków w Peru – konstrukcjami, które miały setki stóp wysokości – nie jest to takie imponujące. Tyle że te kopce w Norte Chico poprzedzają jakiekolwiek duże struktury przypisywane Inkom lub Majom. (Są nawet starsze niż egipskie piramidy .) Wygląda na to, że ci peruwiańscy budowniczowie kopców byli pierwszą złożoną cywilizacją w obu Amerykach.

Niedawno odkryte kopce, które mają około 5000 lat, wyprzedzają wczesne Majów o być może tysiąc lat [źródła: Joyce , Lovgren ]. Ale być może jeszcze bardziej zaskakujące jest położenie kopców w Peru. Cywilizacje mają tendencję do rozwijania się wokół dostępności zasobów. Ludzie są naturalnie przyciągani do obfitości źródeł wody i żywności . Ale region Norte Chico w Peru jest całkowicie martwy. Archeolodzy kopali w miejscu, które wydaje się niezdolne do podtrzymania życia. Ziemia jest sucha jak kość, a jak okiem sięgnąć, jest tam bardzo niewiele źródeł wody i prawie nie ma zielonych rzeczy.

Dlaczego zaawansowana cywilizacja miałaby powstać w tak odludnym miejscu? Jak budowniczowie kopców mogli przetrwać w takich okolicznościach, nie mówiąc już o doprowadzeniu do nowego stylu życia w obu Amerykach?

Odpowiedź, zdaniem grupy archeologów, którzy odkryli kopce, może być czymś bardzo znanym współczesnym cywilizacjom: zmianą klimatu .

Zaczyna się od odkrycia muszelek na prawie bezwodnym odcinku Peru.

Kiedy zespół archeologów znalazł dziesiątki ogromnych kopców zakopanych w suchych dolinach Norte Chico, pytania zaczęły płynąć.

Archeolodzy nie tylko nie byli w stanie przypisać kopców żadnej znanej wcześniej cywilizacji południowoamerykańskiej, ale nie było innych pozostałości typowo związanych z cywilizacją wyrafinowaną architektonicznie. Być może dlatego ta tajemnicza cywilizacja tak długo umknęła uwadze.

Ale znaleźli coś, co otworzyło zupełnie nową puszkę robaków: muszle i ości ryb.

Co szczątki życia morskiego robią w pustynnym krajobrazie? Jedna z prawdopodobnych odpowiedzi oferuje teorię o początkach cywilizacji budujących kopce sprzed 5000 lat: budujący kopce byli rybakami, którzy musieli przenieść się w głąb lądu, gdy ich źródło utrzymania było zagrożone przez zmiany klimatyczne.

Archeolodzy, którzy dokonali odkrycia, wciąż pracują nad udowodnieniem teorii zmiany klimatu, analizując pierścienie w muszlach, aby uzyskać dowody na zmianę temperatury oceanu. Teoria brzmi tak:

Pięć tysięcy lat temu rybacy kwitli wzdłuż wybrzeża Peru, około 16 kilometrów od regionu Norte Chico. Byli łowcami-zbieraczami, którzy przeżyli, korzystając z zasobów morskich. Ale nagle, około 3000 pne, coś się zmieniło [źródło: Joyce ]. Zmiana klimatu, zmiana interakcji między atmosferą a wodą, zagroziła opłacalności ich rybackiego stylu życia.

Zmiana miałaby nastąpić w postaci częstszych systemów pogodowych El Niño. El Niño to typowe zjawisko klimatyczne, które powoduje ulewne deszcze i cieplejsze temperatury oceanu w Ameryce Południowej. To normalne, cykliczne zjawisko związane z czasem i czasem trwania sezonu huraganów. Wpływa na powodzie, temperaturę i życie w morzu i występuje prawdopodobnie raz na kilka lat, w zależności od lokalizacji. Nagły wzrost częstotliwości może mieć drastyczne konsekwencje dla mieszkańców wybrzeża. Temperatura oceanu wzrasta, zmieniając rozkład życia morskiego, a niekończące się ulewne deszcze prowadzą do powodzi.

Więc rybacy przenieśli się w głąb lądu. Porzucili swój styl życia łowiecko-zbierackiego i musieli wymyślić nowe źródło pożywienia. To, co obecnie postrzegamy jako opustoszały krajobraz, byłoby żyzne w wyniku tej zmiany klimatu. Przy tak nagle dostępnej ilości wody nawadnianie stało się stosunkowo prostym rozwiązaniem. Zwrócili się do rolnictwa, uprawiając zboże. Handlowali tymi plonami z ludźmi, którzy pozostali na wybrzeżu i łowili ryby – stąd kości i muszle ryb rozrzucone po całym regionie.

Ten rodzaj scentralizowanej, komunalnej produkcji żywności i zorganizowanego handlu surowcami prowadziłby do scentralizowanego społeczeństwa. Zbudowali stałe domy i zatopione place do zgromadzeń. Wydaje się, że budowniczowie kopców mieli zorganizowany rząd i religię.

Cywilizacja trwała około tysiąclecia [źródło: ScienceDaily ]. Odkrycia geologiczne wskazują na koniec bardzo podobny do początku: kolejna zmiana klimatu utrudniła nawadnianie, a budowniczowie kopców przenieśli się na bardziej żyzny grunt, pozostawiając za sobą swój świat.

Ponieważ cały świat stoi w obliczu zmian klimatycznych, odkrycie cywilizacji budującej kopce może być wymowne. Nie jest to pierwsze społeczeństwo, które, jak się uważa, zostało w ogromnym stopniu dotknięte zmianami pogody. Upadek dynastii Tang w Chinach w 907 r. wiąże się ze zmianą klimatu, która zmieniła chińską porę monsunową i doprowadziła do dotkliwej, przedłużającej się suszy. Mniej więcej w tym samym czasie cywilizacja Majów upadła z powodu serii susz, które zmniejszyły zaopatrzenie w wodę. Wspólnym ogniwem, oprócz suszy, wydaje się być opór przed zmianami. To logiczny koniec: społeczeństwo oparte na rolnictwie upada w obliczu braku wody.

Powiązane artykuły

Więcej świetnych linków

­