Jak powstaje tkanina?

Tak wielu ludzi nie docenia roli, jaką w ich życiu odgrywa tkanina. Jasne, wszyscy codziennie ubieramy się, wielu z nas bez namysłu. Ale czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, ile ważnych chwil i codziennych doświadczeń w Twoim życiu wiąże się z jakąś formą tkaniny? Od dziecięcego koca po suknię ślubną i ulubione znoszone dżinsy, tkanina odgrywa ważną rolę nie tylko w tym, jak żyjemy, ale także w tym, jak się czujemy. Wygląd, dotyk, a nawet zapach znajomej części garderoby mogą przywodzić na myśl pierwszą miłość , cenne wspomnienie z wakacji lub po prostu poczucie komfortu.

Używamy również tkaniny do wyrażania siebie. Nawet poza światem mody i markowych projektantów wiele osób uważa, że ​​składanie strojów jest najlepszą formą kreatywnej ekspresji. Używamy różnych stylów odzieży, kolorów, materiałów i faktur, aby wyrazić nastrój, postawę i osobowość.

Tkaniny i odzież odgrywają również ważną rolę w wierzeniach religijnych i społecznych. Od najwcześniejszej zapisanej historii ubrania danej osoby mogły dać nam natychmiastowy wgląd w jej status społeczno-ekonomiczny. Tam, gdzie dziś, tysiące lat temu, mamy najwyższy szacunek dla tych projektantów, sam fakt, że w ogóle było nas stać na ubrania, był oznaką bogactwa. Obecnie wiele zakonów kojarzy się z pewnymi rodzajami tkanin i ubrań, od jasnożółtych strojów mnicha buddyjskiego, przez ciężkie czarne burki noszone przez wiele muzułmańskich kobiet, po kolorowe, ręcznie tkane ubrania, kojarzone z tradycyjnymi religiami afrykańskimi.

Tkanina pełni przede wszystkim funkcję praktyczną. Chroni nas przed zimnem i upałem, deszczem i jasnym słońcem. Używamy koców, aby okryć się podczas snu i tkanych dywanów, aby amortyzować nasze kroki podczas chodzenia.

Biorąc pod uwagę cały wkład, jaki tkanina wnosi w nasze codzienne życie, wiele osób nie zastanawia się, jak powstaje tkanina. Proces przekształcania włókien naturalnych i syntetycznych w tkaninę jest znacznie bardziej skomplikowany niż się powszechnie uważa. W tym artykule dowiemy się, w jaki sposób włókna użyte do produkcji tkanin są wydobywane i przekształcane w odzież i tekstylia, które znamy.

Przeczytaj następną sekcję, aby dowiedzieć się o wielu różnych materiałach, z których można wykonać tkaniny oraz o tym, jak są uprawiane i zbierane.

­

Zawartość

1. Surowce do tkanin
2. Proces produkcji tkaniny
3. Kolor i wzór tkaniny
4. Ewolucja tkanin i odzieży
5. Biznes tkanin i mody

Surowce, z których składa się tkanina, można podzielić na trzy odrębne kategorie: te pochodzące z naturalnych źródeł roślinnych, te ze zwierząt i te, które są wytworzone przez człowieka.

Aby zrozumieć, w jaki sposób powstaje tkanina, musimy najpierw dowiedzieć się, w jaki sposób te materiały są zbierane lub tworzone oraz co należy zrobić, zanim będą gotowe do wysłania w podróż do produkcji tkanin.

Bawełna – ten materiał pochodzi z bawełnianej rośliny i jest zbierany maszynowo, a następnie wysyłany do zakładu przetwórstwa bawełny. Tam przechodzi przez szereg rolek, które usuwają nasiona, usuwają wszelkie zanieczyszczenia i zanieczyszczenia oraz rozdzielają materiał na bele.

Len - Roślina lnu służy do wyrobu lnu. Rośliny są wyciągane z ziemi ręcznie, spłaszczane w celu usunięcia nasion i przeczesywane w celu oddzielenia włókien w ramach przygotowania do produkcji tkanin [źródło: Thomas Jefferson Agricultural Institute ].

Jedwab — ten materiał jest wytwarzany przez zebranie kokonu jedwabnika, który jest wyłożony cienką warstwą jedwabnego włókna, które jest zmiękczane, a następnie usuwane jako pojedyncza nić. Nić ta zostanie skręcona razem z kilkoma innymi przed przeniesieniem do kolejnego etapu produkcji, ponieważ pojedyncze nitki są zbyt cienkie, aby z nimi pracować.

Wełna - owcza sierść jest ścinana, a powstałe runo jest prane i gręplowane lub przerabiane na kształt, który będzie łatwiejszy do przekształcenia w tkaninę. Można to zrobić ręcznie lub maszynowo i wytwarza kwadratową matę z włókien.

Rayon - Wynaleziony pod koniec XIX wieku materiał jest popularną alternatywą dla jedwabiu. Jest wytwarzany przez przetłaczanie celulozy przez maszynę zwaną dyszą przędzalniczą. Ta maszyna jest podobna do głowicy prysznicowej i przekształca celulozę z płynnego w stałe włókno. Sama celuloza jest prostym polimerem cukrowym pochodzącym z roślin [źródło: FiberWorld Classroom ].

Nylon — nylon można naprawdę nazwać pierwszym włóknem sztucznym. Chociaż jest produkowany w taki sam sposób, jak sztuczny jedwab, składniki wykorzystywane do produkcji nylonu nie pochodzą ze źródeł roślinnych. Nylon jest wytwarzany z węgla i produktów ubocznych ropy naftowej, wody i powietrza.

Poliester — ten materiał jest krokiem naprzód w stosunku do nylonu i sztucznego jedwabiu pod względem wytrzymałości i wszechstronności. Chociaż jest również wytwarzany przez przetłaczanie chemikaliów przez dyszę przędzalniczą, chemikalia używane do poliestru pochodzą z alkoholi.

Tajna produkcja jedwabiu

Hodowla jedwabników, proces zbierania jedwabników i produkcji włókien jedwabiu, rozpoczął się w Chinach około 3000 lat pne Przez wiele lat Chińczycy utrzymywali dla siebie tajemnice produkcji jedwabiu, nawet gdy handel jedwabiem rozprzestrzenił się na całym świecie. W tym czasie usuwanie jaj jedwabników lub kokonów z Chin było karane śmiercią. Dopiero około 200 rne chińscy imigranci zabrali sekret do Korei i innych obszarów Azji, kiedy tajemnica została ostatecznie ujawniona [źródło: SilkRoad Foundation ].

Produkcja tkanin wymaga trzech podstawowych etapów. Pierwszym krokiem w tworzeniu tkaniny jest produkcja przędzy. Tutaj surowce, które zostały zebrane i przetworzone, są przekształcane z surowych włókien w przędzę i nici. Odbywa się to poprzez przędzenie włókien. Wirowanie można wykonać ręcznie, ale ten proces jest dość żmudny i czasochłonny. W dzisiejszych czasach zdecydowana większość kręcenia odbywa się za pomocą kołowrotka. Włókna są przeciągane przez koło, a gdy się obraca, włókna są zbierane na cylindrycznym przedmiocie zwanym szpulką. Szpulka trzyma wyczesane włókna, które są teraz połączone w długie pasmo nici lub przędzy. W kolejnym kroku szpulki zostaną przeniesione do innej maszyny, gdzie przędza będzie kontynuowała swoją podróż w tkaninę.

Po przekształceniu surowców w przędzę są one gotowe do drugiego etapu procesu produkcyjnego, który polega na łączeniu poszczególnych nitek w celu utworzenia tkaniny. Ten proces łączenia przędzy nazywa się tkaniem. Tkanie odbywa się na maszynie zwanej krosnem i wymaga dwóch zestawów przędzy. Pierwszy zestaw, zwany zestawem osnowy, jest naciągnięty na metalową ramę. Drugi, zwany wątkiem, jest połączony z metalowymi prętami, po jednym wątku na pręt. Krosno sterowane jest komputerowo, dzięki czemu wątek wie, w jaki sposób ma być utkany materiał.

Po utkaniu tkanina jest wyjmowana z krosna i jest gotowa do ostatniego etapu: obróbki. Tkanina prosto z krosna nazywa się greige i w niczym nie przypomina śnieżnobiałych prześcieradeł lub ubrań, do których jesteś przyzwyczajony. Jest przebarwiony i pełen zanieczyszczeń, drobinek nasion i resztek. Zanim będzie mogła zostać przekształcona w użyteczne tekstylia, musi zostać wyczyszczona. Najpierw jest traktowany wybielaczem, aby oczyścić kolor bazowy. Następnie jest traktowany różnymi chemikaliami i środkami czyszczącymi, aby usunąć oleje, woski i inne elementy, które naturalnie występują w większości włókien. Wreszcie jest gotowy do wysyłki do producentów odzieży i tekstyliów.

Oprócz tkania na krosnach istnieją inne metody łączenia tkanin, w tym dzianie i szydełkowanie. Chociaż oba są tradycyjnie kojarzone z materiałami wełnianymi, szydełkowanie jest również powszechne w produkcji koronek. Oba są tradycyjnie wykonywane ręcznie. Krosna ręczne są również szeroko stosowane na całym świecie, a ręcznie tkane tekstylia cieszą się dużą popularnością wśród konsumentów.

Najbrzydszy wzór tkaniny Sweatshopy

Wielu producentów tkanin i odzieży na całym świecie, w większości kobiety i dzieci, pracuje w skrajnie złych warunkach pracy. Chociaż traktaty zostały uchwalone, aby pomóc w ograniczeniu obecności warsztatów i fabryk borykających się z podobnymi problemami, wiele krajów nie ratyfikowało ich. Najbardziej udane zmiany przynieśli oburzeni ludzie z Zachodu, którzy mogą poprawić warunki poprzez bojkot produktów, kampanie pisania listów i przyciągnięcie uwagi światowych mediów.

Oczywiście tkanina prosto z krosna i przetworzona nadal nie jest gotowa do produkcji odzieży i tekstyliów, chyba że wszystko, co robisz, jest białe! Materiał musi być pomalowany i zabarwiony, zanim będzie gotowy do wysyłki.

Pierwszym krokiem do barwienia tkaniny jest przepuszczenie jej przez maszynę zwaną merceryzatorem. Mercerizer zawiera roztwór chemiczny, w tym sodę kaustyczną (zwaną również ługiem), który jest utrzymywany w umiarkowanie niskich temperaturach. Proces merceryzacji zwiększa wielkość porów na nitkach tkaniny, ułatwiając im przyjęcie koloru podczas procesu barwienia. Bez merceryzacji nie byłyby możliwe jasne, odważne tkaniny.

Następnie tkanina jest prana i gdy jest jeszcze mokra, jest naciągnięta na metalową ramę i mocno naciągnięta. To wyrównuje wzory splotów, a także otwiera tkaninę, aby zaakceptować jeszcze więcej kolorów.

Na przestrzeni dziejów barwnik do tkanin był wytwarzany z różnych źródeł białka i roślin, w tym z tej samej celulozy używanej do wytwarzania sztucznego jedwabiu, która była omawiana w naszych sekcjach dotyczących surowców. Popularne były również kruszone jagody, korzenie i inne rośliny, które od tysięcy lat są używane do barwienia tkanin. W 1856 roku William Henry Perkin, naukowiec poszukujący leku na malarię, wyprodukował pierwszy syntetyczny barwnik do tkanin, znany jako anilina, poprzez ekstrakcję chininy alkoholem. Jego odkrycie zrewolucjonizowało proces barwienia tkanin i pomogło utorować drogę dla nowych kolorów barwników i bardziej efektywnych technik barwienia [źródło: Druding ].

Obecnie najczęściej stosuje się barwniki reaktywne. Barwniki te są wytwarzane w laboratorium ze związków chemicznych. Kiedy nakłada się je na mokrą tkaninę, barwniki reagują z samymi cząsteczkami we włóknach tkaniny, tworząc silne wiązanie, które utrzyma kolor na miejscu na poziomie molekularnym [źródło: Burch ].

Chroń kolor!

Ubrania barwione prostymi, niereaktywnymi barwnikami mają tendencję do blaknięcia z czasem. Wynika to po prostu z wypłukiwania fragmentów barwnika z materiału. Jednym ze sposobów ochrony barwnika na ubraniach jest użycie wybielacza bezpiecznego dla koloru. Chociaż ta substancja w rzeczywistości nie zawiera wybielacza, zawiera nadtlenek wodoru, który pomaga rozbijać plamy bez podnoszenia koloru. Prawdziwą zaletą wybielacza bezpiecznego dla koloru są zawarte w nim dodatki chemiczne. Te dodatki działają jak przezroczysta osłona dla twoich tekstyliów, utrzymując kolor, a jednocześnie zapewniają optyczne rozjaśnienie poprzez odbijanie światła , dzięki czemu kolory wydają się jaśniejsze [źródło: Barrens ].

Najwcześniejsza forma tkaniny najprawdopodobniej pojawiła się w postaci skór zwierzęcych owiniętych na ciele, aby zapewnić ciepło, zarówno jako odzież, jak i pościel. Ze względu na swój skład, powstały ze źródeł białkowych i roślinnych, wczesne tkaniny z czasem ulegają rozpadowi, więc niewiele jest dowodów na ich historię. Najlepsze informacje, jakie posiadamy o historii tkaniny, pochodzą z narzędzi użytych przy jej tworzeniu.

W 1988 r. w pobliżu Rosji znaleziono charakterystyczne igły do ​​szycia wykonane z kości. Igły te były datowane na około 18 000 lat p.n.e. i prawdopodobnie były używane do zszywania skór zwierzęcych na prymitywne ubrania. Ponadto znaleziono gliniane tabliczki przedstawiające tkanie tkanin na Bliskim Wschodzie już w 8000 pne Uważa się, że pierwsze krosna ręczne powstały w tym samym czasie [źródło: European Textile Network].

Najwcześniejsze zachowane skrawki tkanin pochodzą z Anatolii (niedaleko dzisiejszej Turcji i można je datować na około 6500 rpne Są to między innymi tkane dywaniki, a także niektóre skrawki wskazujące na wczesną uprawę wełny. Tkanina w tym czasie była przędzona ręcznie lub tkana prymitywne krosna, a formowano je z lnu, wełny i lnu.

W Chinach produkcja jedwabiu rozpoczęła się około 2800 pne i stała się głównym towarem eksportowym, otwierając szlaki handlowe i partnerstwa z krajami na całym świecie.

W I wieku ne popularna stała się produkcja zarówno bawełny, jak i wełny, a dla ułatwienia tkania stworzono bardziej zaawansowane krosna. Mniej więcej w tym czasie powstał pierwszy kołowrotek. Z tego okresu pochodzą również pierwsze ślady dzianin.

W czasie rewolucji przemysłowej XIX wieku większość produkcji tkanin odbywała się lokalnie. Surowce, takie jak jedwab, koronki czy len, były przedmiotem handlu wśród zamożnych, ale przeciętny człowiek nosił ubrania samodziałowe lub z dzianin wełnianych i bawełnianych. Gdy w XIX wieku pojawiły się maszyny napędzane parą i wodą , produkcja tkanin w Europie Zachodniej i Ameryce Północnej przeniosła się do scentralizowanych fabryk.

Kolejny duży rozwój w produkcji tkanin nastąpił w 1891 roku we Francji wraz z wynalezieniem pierwszych na świecie włókien syntetycznych. Ten produkt celulozowy pochodzący z drewna i innych roślin był po raz pierwszy znany jako jedwab Chardonnet, ale ostatecznie został nazwany sztucznym jedwabiem. Wynalezienie sztucznego jedwabiu szybko poszło w ślady nylonu w latach 30., a wkrótce potem poliestru. Obecnie duży procent tkanin składa się z tych włókien, co znacznie obniża koszt odzieży [źródło: Encyclopedia Britannica ].

Sprzęt sportowy poddany obróbce chemicznej

W XXI wieku najnowsze trendy w tkaninach można przypisać głównie firmom produkującym odzież sportową, takim jak Nike, Under Armour czy Reebok. Opracowali sprzęt do ćwiczeń na gorące dni z materiału, który dosłownie odprowadza pot ze skóry, zapewniając Ci chłód. Tkaniny z domieszką poliestru są poddawane działaniu substancji chemicznych, które odprowadzają wilgoć z ciała i przez materiał, gdzie następnie odparowują. Te same firmy wykorzystały również tkaniny poddane obróbce chemicznej do produkcji odzieży na zimę, zaprojektowanej tak, aby zapobiegać ucieczce ciepła z ubrań w zimne dni [źródło: Schultz ].

Jak więc ten surowy materiał, świeżo tkany i barwiony, trafia na półki sklepowe na całym świecie? Kupują ją domy projektowe w największych światowych stolicach mody, m.in. w Londynie, Paryżu, Mediolanie, Nowym Jorku i Los Angeles . Stamtąd przekształca się w ubrania, które będą pokazywane na corocznych pokazach mody. Przedmioty prezentowane na tych pokazach będą miały wpływ na tkaniny i modę w nadchodzącym roku, a producenci szybko będą kopiować każdy nowy trend.

Projektanci mody mogą wykorzystywać tkaniny na dwa sposoby. Najpierw szukają inspiracji w istniejącej ofercie tkanin. Wspaniała faktura lub wygląd mogą stać się podstawą projektowania najgorętszej nowej mody. Z drugiej strony projektanci podpisują kontrakty z producentami tkanin, aby stworzyć ekskluzywny materiał tylko dla nich. Producent tkanin zazwyczaj wykonuje różne próbki, aby spełnić specyfikacje projektanta. Spośród nich projektant wybierze tkaninę, która najlepiej pasuje do wyglądu, tekstury, koloru i stylu tego, nad czym pracuje.

Obecnie większość produkcji tkanin odbywa się w Azji, z Chinami na czele. Bangladesz i Indie są również głównymi eksporterami. Kraje te przejęły rolę produkcji tkanin i odzieży ze względu na niskie płace i niskie standardy bezpieczeństwa pracy. Pracownicy przemysłu odzieżowego na całym świecie są narażeni na wyjątkowo złe warunki pracy.

Ponieważ istnieje coraz większy ruch w kierunku tkanin produkowanych lokalnie. W Stanach Zjednoczonych ten sentyment jest szczególnie popularny, a producenci tkanin i odzieży wykorzystują swój status „Made in America” jako potężne narzędzie marketingowe. Największy producent tkanin i odzieży w Stanach Zjednoczonych, American Apparel, od dawna podkreśla swoją postawę anty-sweatshopową, a na stronie internetowej firmy wskazuje, że ich przeciętny pracownik zarabia 12 dolarów na godzinę. Ich tkaniny i ubrania są wysyłane na cały świat i stanowią jednego z pierwszych prawdziwych konkurentów na rynkach tkanin azjatyckich i indyjskich.

Aby dowiedzieć się więcej o tworzeniu tkanin, produkcji odzieży i branży modowej, zobacz niektóre linki na następnej stronie.

­

Powiązane artykuły

Więcej świetnych linków