Pod koniec 1786 roku, zaledwie kilka lat po tym, jak nowe Stany Zjednoczone uzyskały niepodległość od Królestwa Wielkiej Brytanii zwycięstwem w wojnie o niepodległość , na wzgórzach zachodniego Massachusetts wybuchła kolejna bitwa. To było rodzime powstanie, luźno kierowane przez rolnika i weterana wojennego, który wraz z tysiącami innych szybko zmęczył się bezlitosnym i ciężkim rządem stanowym w Bostonie.
Daniel Shays był niechętnym przywódcą powstania, które przybrało jego imię. Jest dziś rozpoznawany jako patriota Nowej Anglii, jakim był Paul Revere czy John Hancock.
A Rebelia Shaysa jest pamiętana jako krytyczny (jeśli nie do końca udany) probierz w tworzeniu obecnego systemu rządów w Ameryce.
„Jedną z rzeczy związanych z wydarzeniami historycznymi jest to, że [zwykle] masz miejsce, w którym ma miejsce ważne wydarzenie. Rebelia Shaysa niekoniecznie ma ten punkt centralny, który kojarzymy z innymi, więc może to trochę utrudnia, - mówi bibliotekarz Massachusetts Historical Society, Peter Drummey.
„Ale z pewnością bardzo trudno jest pomyśleć o założeniu Stanów Zjednoczonych na mocy konstytucji federalnej, nie myśląc o tym jako o czymś istotnym; ludzie naprawdę popadli w pomysł zreformowania tej rewolucyjnej konfederacji w nowy rząd federalny”.
Jak rozpoczęła się rebelia Shaysa
Po wojnie o niepodległość Massachusetts (podobnie jak wiele innych stanów) znalazło się w ogromnej dziurze finansowej. Wojna była droga. Bogaci ludzie, którzy rządzili państwem, musieli odzyskać część tych pieniędzy. Zrobili więc coś, co często robią rządy: opodatkowali swoich obywateli. Ciężko.
Nie poszło to dobrze na wiejskich terenach zachodniego Massachusetts, gdzie rolnictwo na własne potrzeby było sposobem na życie, a handel wymienny na towary i usługi był powszechny. Poborcy podatkowi z wielkiego miasta nie zamierzali brać kurczaków za zapłatę, więc wkrótce doszło do starć między rządem a rolnikami.
Ziemia została zajęta. Rolnicy zostali uwięzieni. Prowadzono protesty. Petycje były rzucane i ignorowane. Rolnicy i ich rodziny czasami fizycznie powstrzymywali poborców podatkowych od wyznaczonych im obchodów. A potem, pod koniec 1786 roku, wściekli protestujący, którzy nazywali siebie Regulatorami, zamknęli sądy, które ich zdaniem nie współczują ich losowi.
Kiedy państwo odpowiedziało milicją wspieraną przez rząd, napięcia szybko wzrosły.
Sytuacja stała się zwierciadłem wojny o niepodległość. To była rewolta przeciwko odległemu rządowi, szczęśliwemu z podatków, w którym ludzie czuli, że nie są odpowiednio reprezentowani.
„Widzieli, jak rozgrywały się te same rzeczy” - mówi Drummey. „Chodziło o opodatkowanie bez skutecznej reprezentacji, a po drugie, chodziło po prostu o bardzo, bardzo surowe opodatkowanie w stosunku do dochodu, jaki masz jako mały rolnik w głębi Nowej Anglii. byli żołnierze, ludzie, którzy walczyli w rewolucji amerykańskiej, a teraz, niedługo potem, chwycili za broń przeciwko rządowi swojego stanu. To bardzo uderzające ”.
W tę walkę (a czasem w jej środku) był Shays. Doświadczenie zdobyte podczas wojny podniosło go w oczach innych rebeliantów, chociaż upierał się, że nie jest ich przywódcą. Jak wielu, czuł, że jego jedyny sposób na życie byłby zagrożony, gdyby nie stawiał oporu.
Ostatecznie Regulatorzy - którzy stali się znani jako Szejzy - spiskowali, aby obalić nieustępliwy rząd stanowy. Ich wielki plan polegał na przejęciu broni w zbrojowni federalnej w Springfield w zachodnim Massachusetts, około 160 kilometrów na zachód od Bostonu.
Rebelianci próbowali przejąć zbrojownię pod koniec stycznia 1787 roku, chociaż Shays po raz pierwszy szukał wyjścia w liście do generała armii kontynentalnej Benjamina Lincolna , który był na jego tropie. Z listu:
Miejscowa milicja, uprzedzając strategię rebeliantów, już kontrolowała zbrojownię i szybko odparła rozczłonkowanych Szejejczyków. Kilku rebeliantów zostało zabitych i rannych. Wielu uciekło. Trzytysięczna siła rządowa kierowana przez Lincolna, składająca się z żołnierzy ze wschodniego Massachusetts, wkrótce ruszyła w pościg za wycofującymi się Szejejami i przez brutalną zimową pogodę w Nowej Anglii rozgromiła resztę ludzi Shayów, chwytając ich lub ścigając ich do sąsiednich stanów
Pod koniec lutego rebelia Shaysa została stłumiona.
Fallout i co dalej
Około 4000 buntowników przyznało się do udziału w powstaniu w zamian za amnestię. Wielu innych zostało osądzonych, skazanych, a następnie ułaskawionych przez łagodniejszego nowego gubernatora Massachusetts, Johna Hancocka .
Dwóch mężczyzn zostało powieszonych za udział w powstaniu, ale Shays uciekł, został ułaskawiony i ostatecznie osiadł w zapomnieniu na farmie w Nowym Jorku.
Bunt jednak przynajmniej częściowo zakończył się sukcesem w jednym ważnym aspekcie.
W miesiącach, podczas których Szejjczycy walczyli, a później rozproszyli się, Massachusetts i pozostałe stany angażowały się w kolejną szerszą debatę polityczną na temat samej struktury nowych Stanów Zjednoczonych. Była to debata między federalistami, którzy opowiadali się za silniejszym rządem narodowym i uważali, że Statuty Konfederacji są zbyt słabe dla nowego kraju, a antyfederalistami, którzy tego nie robili.
Słynny podczas buntu emerytowany generał George Washington obawiał się, że w kraju nie istnieje żaden mechanizm chroniący Massachusetts, jeśli jego rząd stoi w obliczu obalenia.
Później w 1787 r. Stany spotkały się w Filadelfii, aby opracować Konstytucję Stanów Zjednoczonych, której preambuła „ przewiduje wspólną obronę ” i która przyznaje rządowi federalnemu, w rozdziale 8, „Uprawnienia do nakładania i pobierania podatków, ceł, opłat i akcyzy, spłacić długi i zapewnić wspólną obronę i ogólny dobrobyt Stanów Zjednoczonych. "
Dwa lata później Waszyngton został wybrany pierwszym prezydentem kraju .
Historycy wciąż dyskutują na temat dokładnej roli, jaką Rebelia Shaysa odegrała w tworzeniu konstytucji. Ale oddolne powstanie agrarne, jak to często się opisuje, przeciwko potężnemu rządowi jest nadal źródłem dumy na dużych obszarach Massachusetts. Zwłaszcza poza Bostonem.
„Przez jakiś czas mieszkałem w zachodnim Massachusetts” - mówi Drummey - „i myślałem, że ludzie w zachodniej części stanu Massachusetts nigdy, pod jakimś względem, nigdy nie pokonali buntu Shaysa”.
TERAZ TO CIEKAWE
Zużyty marmurowy słup wzdłuż Szlaku Appalachów w Sheffield w stanie Massachusetts oznacza ostatnią i być może najkrwawszą bitwę Rebelii Shaysów, w której brygadier John Ashley i jego żołnierze pokonali wycofujących się Shaysites 27 lutego 1787 roku.
