Przejście, w astronomii, przejście jednego ciała niebieskiego przez dysk (twarz) większego, bardziej odległego ciała lub przez południk obserwatora. (Meridian to wyimaginowana linia, która rozciąga się na północ i południe przez punkt na niebie znajdujący się bezpośrednio nad miejscem, w którym znajduje się obserwator). Tranzyty południków są spowodowane codziennym obrotem Ziemi i są przydatne do mierzenia czasu.
Przejście jednego ciała niebieskiego przez drugie jest spowodowane względnym położeniem ziemi i dwóch ciał. Dwie planety, Merkury i Wenus, przechodzą przez Słońce. Aby planeta przeszła przez Słońce, musi znajdować się w dolnej koniunkcji (między Ziemią a Słońcem), podczas gdy Słońce znajduje się w jednym z węzłów orbity planety. (Węzły to dwa punkty, w których orbita planety przecina płaszczyznę orbity Ziemi. Patrząc z Ziemi, Słońce wydaje się podążać rocznym kursem w płaszczyźnie orbity Ziemi, w ten sposób przecinając węzły orbity każdej planety dwukrotnie rok.) Tranzyty Merkurego występują około 13 razy w ciągu stulecia, zawsze w maju i listopadzie. Tranzyty Wenus, które są rzadkie, występują w czerwcu i grudniu. Ostatni tranzyt Wenus miał miejsce w 2004 roku.
