Kompletny przewodnik po treningu lekkoatletycznym dla młodzieży

Jako trener na początku nowego sezonu lekkoatletycznego prawdopodobnie napotkasz szeroki zakres umiejętności wśród młodych sportowców. Niektórzy będą mieli doświadczenie we wszystkim, od rzutu oszczepem po skoki wzwyż, podczas gdy inni mogą nie znać trafienia z dysku.

Bez względu na formę, w jakiej są Twoi sportowcy, trening przedsezonowy jest koniecznością dla każdego. Jeśli możesz, rozpocznij sesje treningowe na sześć do ośmiu tygodni przed rozpoczęciem sezonu [źródło: Faigenbaum ]. Wydajny trening przedsezonowy nie tylko pomoże Twoim sportowcom fizycznie i psychicznie przygotować się do pierwszego spotkania, ale także położy podwaliny pod udany sezon.

Biegacze, rzucacze i skoczkowie skorzystają na połączeniu treningu siłowego i wytrzymałościowego. Niech sportowcy skupią się na budowaniu siły w czterech głównych obszarach: górna część ciała, dolna część ciała, brzuch i biodra. Nawet jeśli nowicjusze w lekkoatletyce mogą jeszcze nie wiedzieć, czy są zainteresowani przebiegiem kilometra, czy rzucaniem dyskiem, trening siłowy poprawi ogólne zdolności sportowe. Możesz później dostosować trening siłowy do umiejętności każdego sportowca [źródła: Hackett , Faigenbaum ]. Trening wytrzymałościowy w okresie przedsezonowym również pomoże zespołowi, a zwłaszcza Twoim biegaczom. Poproś biegaczy długodystansowych o wykonanie kilku serii ćwiczeń na pół mili lub mili (800 lub 1600 metrów) w tempie joggingu i upewnij się, że biegacze koncentrują się na utrzymywaniu stałego tempa podczas tego ćwiczenia [źródło:Welch ].

Ćwiczenia przedsezonowe to dobry czas, aby pomóc młodym ludziom, którzy są nowicjuszami w lekkoatletyce, dowiedzieć się, które wydarzenia najlepiej odpowiadają ich zainteresowaniom i umiejętnościom, więc daj im możliwość spróbowania wszystkiego, od przekazania pałeczki po skakanie przez płotki. Aby zapewnić sportowcom właściwą postawę, przeczytaj następną stronę, aby dowiedzieć się o różnorodności imprez lekkoatletycznych dla młodzieży.

1. Zawody lekkoatletyczne
2. Nauczanie podstawowych umiejętności lekkoatletycznych
3. Sprzęt lekkoatletyczny
4. Porady dla trenerów lekkoatletyki dla młodzieży

Zawody lekkoatletyczne można podzielić na biegi, rzuty oraz skoki. Podczas spotkania sportowcy prawdopodobnie będą rywalizować w kilku konkurencjach w tej samej kategorii. Na przykład sprinter może przebiec bieg na 100 metrów (328 stóp), bieg na 200 metrów (656 stóp) i sztafetę 4x100 metrów (13x328 stóp).

Zawody biegowe mogą być sprintami lub biegami długodystansowymi. Sprinty składają się z wyścigów na 100 metrów (328 stóp), 200 metrów (656 stóp) i 400 metrów (1312 stóp). Młodzież może również biegać w sztafetach 4x100-metrowych (13x328 stóp), 4x200-metrowych (13x656 stóp) lub 4x400-metrowych (13x1312 stóp), w których każdy dystans pokonują cztery osoby. Konkurencje przez płotki to zazwyczaj krótsze dystanse sprintu między 55 a 400 metrów (180 do 1312 stóp) [źródło: Complete Track and Field ].

Bieg na pół mili (800 metrów) i bieg na milę (1600 metrów), a także sztafeta 4x800 metrów (13x2624 stóp) to zawody długodystansowe. Niektórzy sportowcy ze szkół średnich również poprowadzą wyścig o długości 3 km (3200 metrów). Odległości na torze krytym mogą ulec niewielkim zmianom.

Dysk, pchnięcie kulą, oszczep i młot to wydarzenia związane z rzucaniem. Dysk i pchnięcie kulą to najczęstsze wydarzenia związane z rzucaniem dla młodzieży – w wielu zawodach młodzieżowych nie ma zawodów w rzutach oszczepem i młotem [źródło: Track Field Events ].

Zawody skokowe obejmują skok w dal, trójskok i skok wzwyż. Skok o tyczce to kolejna impreza skokowa, ale rzadko spotykana na poziomie młodzieży [źródło: Track Field Events ].

Każda konkurencja rzutów lub skoków wymaga własnej specjalnej techniki. Technika również różni się nieznacznie w przypadku sprintów, biegów dystansowych i sztafet. Aby uzyskać informacje o tym, jak dostosować technikę do różnych wydarzeń, przeczytaj następną stronę o nauczaniu podstawowych umiejętności lekkoatletycznych.

Po co biegać, kiedy można chodzić?

Spacery wyścigowe to impreza, która zyskuje na popularności na wszystkich poziomach lekkoatletyki, nawet podczas spotkań młodzieży. Chodzenie wyścigowe jest dokładnie tym, na co wygląda – chodzeniem tak szybko, jak to możliwe, bez przerywania biegu. Technika jest kluczowa – sportowcy, którzy nie stąpają przynajmniej jedną nogą przez cały czas, ryzykują dyskwalifikację [źródło: USA Track and Field ].

Twoi sportowcy mogą myśleć, że ich nogi są najważniejszą częścią ich ciała do biegania, ale w rzeczywistości całe ciało pracuje razem, aby szybko biegać. Poinstruuj biegaczy, aby pompowali rękami i przypomnij im, że gdy prawa noga jest wysunięta do przodu, lewa ręka powinna być wysunięta do przodu, a prawa ręka powinna być z powrotem. Pochylanie się do przodu i podnoszenie kolan będzie dla biegaczy czymś naturalnym, ale ważne jest, aby sportowcy dostroili się do tych ruchów i podkreślili je, aby uzyskać dodatkową prędkość [źródło: Y-Coach ].

Biegacze również powinni podążać za naturalnym ruchem swojego ciała. Aby pokonać przeszkody, płotkarze muszą wiedzieć, jak prowadzić kolanami i sięgać do palców nogi prowadzącej przeciwną ręką. Powiedz płotkarzom, aby lekko pochylili się do przodu i skupili wzrok na następnej przeszkodzie [źródło: Y-Coach ].

Relay racers will need to practice their running form and the form they'll use when exchanging the baton -- athletes should grasp the baton at one end to ensure a smooth hand-off. Mark off checkpoints on the track so runners can see where the exchange zone begins and ends. These marks should be catered to each hand-off and based on the speeds of the incoming and outgoing runners [source: Y-Coach].

Just as the motion of the entire body is important for running, the whole body is behind throwing the shot put or discus. To throw the discus, have your athletes start by practicing with a standing throw and then move on to a half throw. Once they've mastered the half throw, they can move on to a full throw. The athlete's arm will act as a lever, with the legs and torso propelling the discus forward. For the shot put, the athlete should begin by holding the shot next to his or her neck. As the athlete pushes off, momentum from the legs and hips will send the shot flying -- the arm merely serves as a guide [source: Track Field Events].

To learn more about throwing the shot put and discus, as well as other track and field events, read the next page about athletic equipment.

Preventing That Nasty Side Stitch

Painful spasms in the diaphragm, commonly referred to as a runners side stitch, can ruin a race. To keep your runners' breathing in shape, be sure athletes jog to warm up before a race. Have runners take several long, deep breaths before a race and exhale actively [source: Pucher].

Aside from a good pair of shoes, runners will encounter a few more pieces of track equipment. If they participate in relays, they'll use a baton, and, of course, hurdlers will encounter hurdles and jumpers will use a landing mat and adjustable bar. Sprinters will use starting blocks at the starting line, so they can push off when the race begins. It should take a sprinter about five strides to rise from the crouching position on the starting block to reach a full-on running position [source: Y-Coach].

The discus is a flat disc that has sides made of rubber, plastic, metal or wood with a metal core that gives it weight. In high school track and field, boys usually throw a discus weighing about 4 lbs (1.7 kg), while girls throw a discus that weighs about 2 lbs (I kg). The shot put, on the other hand, is a solid sphere that fits in the thrower's hand. Boys typically use a 12-pound (5.44 kg) ball and girls use an 8.8-pound ball (4 kg) [source: Track Field Events].

Keep in mind that besides the obvious equipment used by the athletes, you may want to have a few other things on hand to help practice run smoothly, such as a good stopwatch, a loud whistle and plenty of water.

Teaching young athletes how to compete in track and field and use equipment properly is only the beginning of being a successful coach. Keep reading for tips on coaching youth track and field.

Finding the Right Running Shoes

Not all runners will necessarily wear the same kind of running shoes. Some sprinters may wear spikes, while others may wear racing flats. Distance runners can wear racing flats or standard training sneakers. Despite these differences in running shoes, all of them should fit well, cushion the foot and provide good arch support [source: Green and Shorten].

Many good youth coaching philosophies apply to a variety of sports, including track and field. As a youth coach, your goal is to teach young athletes how to compete, how to enjoy themselves and how to analyze and improve their performance.

When you're able, work out with your athletes. You may not be able to clear as many hurdles as you once could, but going for a jog with the team will make you approachable and reinforce your knowledge of the sport to your athletes.

After a meet, talk with athletes about their performance -- ask them what worked well and what didn't. Listen to their answers, and guide them in figuring out what they'd like to improve and how they can achieve their goals. It may be tempting to lay out strategies for your athletes, but helping them come up with ideas on their own will increase their confidence and their understanding of the events.

Also, be sure to introduce yourself to the opposing coach at the beginning of a meet to show good sportsmanship. When your athletes see this, it will demonstrate the importance of respecting their opponents [source: Positive Coaching Alliance].

For more information on coaching youth track and field, see the links on the following page.

What to Eat

Remind athletes not to compete on an empty stomach -- they should eat a snack that contains protein several hours before they run, throw or jump. Athletes should also drink plenty of water. For morning meets, advise them to consume at least 8 to 10 ounces of water after they wake up -- other beverages, such as juice or sports drinks, should be avoided until after the meet [source: Pucher].

Related Articles